De twee partijen hebben een slepend burenconflict over het gebruik van de toegangsweg. Al drie keer eerder stonden zij voor de rechter, die in de zomer van 2019 en 2020 oordeelde dat de eisers recht hebben op vrij gebruik van de weg. Toch worden de vonnissen niet nageleefd door de gedaagden. Sinds de uitspraak van augustus 2019 hebben de gedaagden daardoor al 50 keer een dwangsom van €1.000 moeten betalen aan de eisers. Daarmee was het maximumbedrag van €50.000 bereikt terwijl de eigenaren van de grond waarop de toegangsweg ligt de eisers bleven tegenwerken. Zo hingen zij een los slot om hun hek, waardoor het leek alsof deze dicht zat en probeerden zij op een ander moment het toegangshek te sluiten toen de eisers van de toegangsweg gebruik wilden maken. Ook liepen de honden van de gedaagden los op het erf, wat voor een bedreigende situatie zorgde. Tot slot versperde een van de gedaagden zelf de weg.

De voorzieningenrechter oordeelt dat (eerdere) vonnissen moeten worden nageleefd. De eisers hebben recht van overpad op het erf van de gedaagden en zij moeten hier onbelemmerd gebruik van kunnen maken. Uit het betalen van de dwangsommen en het niet stoppen van de incidenten blijkt dat de prikkel om de vonnissen na te leven blijkbaar nog niet voldoende is voor de gedaagden. De voorzieningenrechter legt hen daarom een hogere dwangsom op, van €10.000 per overtreding met een maximum van €500.000. Daarnaast mogen de eisers, wanneer gedaagden hen de toegang door het sluiten van de hekken opnieuw ontzeggen, op kosten van de gedaagden de hekken weg laten halen.