De man is op 2 maart 2023 veroordeeld voor moord en poging doodslag. Vanwege volledige ontoerekeningsvatbaarheid legde de rechtbank toen geen straf maar tbs met dwangverpleging op. De bedoeling van de rechtbank was dus dat de man in een tbs-kliniek behandeld zou worden. Maar omdat de tbs-klinieken die gespecialiseerd zijn in de problematiek van de man te maken hebben met wachttijden die oplopen tot meerdere jaren, verblijft hij al twee jaar (onbehandeld) in detentie in een penitentiair psychiatrisch centrum. 

Strafrechters worden steeds vaker geconfronteerd met zaken waarin mensen jaren als ‘passant’ in de gevangenis moeten wachten op een plek in een tbs-kliniek. Vorige week wees de rechtbank ook al op deze problematiek toen zij een tbs maatregel met voorwaarden noodgedwongen omzette naar tbs met dwang. De rechtbank benadrukt in de beslissing van vandaag dat het voor de effectiviteit en geloofwaardigheid van het tbs-systeem belangrijk is dat tbs’ers daadwerkelijk en zonder lange wachttijden in een tbs-kliniek worden behandeld. De rechtbank vindt het zeer zorgelijk en onwenselijk dat de wachttijden nu zo lang zijn dat een tbs’er na afloop van de eerste twee jaar van de tbs nog steeds op een plek wacht. De rechtbank schrijft verder dat het niet aan de strafrechter is om de wachttijden in de tbs op te lossen, maar ziet het wél als een verantwoordelijkheid van de rechtbank deze problematiek (blijvend) onder de aandacht te brengen. Daarom wordt de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid opgeroepen de passantenproblematiek met de hoogste prioriteit op te lossen.

De rechtbank heeft in de zaak die nu voorlag de tbs-maatregel verlengd omdat die nog steeds nodig is vanwege de problematiek van de man. De rechtbank is zich ervan bewust dat deze beslissing ertoe leidt dat hij langer in detentie zal zitten, omdat er ook nu nog geen zicht is op een plek in een tbs-kliniek. Als de tbs nu beëindigd zou worden zou de man vrij komen. Dat zou tot onverantwoorde veiligheidsrisico’s in de samenleving leiden.