De provincie heeft niet goed kunnen motiveren waarom het afschieten van edelherten tot een doelstand van 490 nodig is. Dat dit in het belang is van de wilde flora en fauna van de Oostvaardersplassen of om het lijden van edelherten te voorkomen is niet goed onderbouwd. De provincie heeft zich voor een belangrijk deel gebaseerd op het rapport van de commissie Van Geel, maar dat is een beleidsmatig stuk en geen ecologische onderbouwing. Tegenover de ecologische rapporten die de provincie wel heeft laten opstellen staat bovendien het uitgebreide rapport van een bioloog die al lang bij het natuurgebied betrokken is en door de stichtingen Dierbaar Flevoland en Fauna4Life is ingeschakeld. Dat rapport is in oktober naar de rechtbank gestuurd en geeft nu reden om te twijfelen aan de onderbouwing door de provincie.

Omdat er nog maar weinig tijd is totdat de geldigheid van de opdracht op 1 januari 2020 verstrijkt, krijgt de provincie niet de gelegenheid om de ondermaatse motivering nog te repareren. Dat betekent dat vanaf vandaag geen herten meer mogen worden afgeschoten op basis van de opdracht. Wel heeft Staatsbosbeheer nog steeds de mogelijkheid om herten af te schieten om lijden te voorkomen. Dat kan op basis van een ontheffing uit 2015 die definitief is en vandaag dus niet ter beoordeling voorlag.

Dat er sinds eind 2018 met gebruikmaking van de opdracht al veel edelherten zijn afgeschoten is niet terug te draaien. Ten tijde van de start van het afschot eind 2018 was er voor de voorzieningenrechter geen reden om dit stil te leggen. Het rapport van de bioloog was er toen nog niet en in de spoedprocedure is destijds uitgegaan van de onderbouwingen door de provincie. Daarna zijn er geen nieuwe spoedprocedures meer aanhangig gemaakt. De uitspraak van de rechtbank wordt op korte termijn schriftelijk vastgelegd. De betrokken partijen hebben de mogelijkheid om hoger beroep in te stellen bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.