De man ging in de bus naast de vrouwen zitten met zijn tas op schoot zodat de handen van de man niet te zien waren. Tijdens de busrit heeft hij zijn hand op de benen van beide vrouwen gelegd. Bij het eerste slachtoffer heeft hij ook haar kruis aangeraakt.
Het tweede slachtoffer wilde nadat de man haar aangeraakt had weglopen van haar zitplaats. Ook bij het weglopen heeft de man haar nog ongewenst betast. Toen zij haar verhaal deed bij de buschauffeur is de bus stilgezet waarna de man kon worden aangehouden.

De rechtbank oordeelt dat de man seksuele intenties had met zijn aanrakingen. Dat de man de vrouwen toevallig of per ongeluk heeft aangeraakt is niet geloofwaardig. Beelden vanuit de bus komen overeen met de verklaringen van beide vrouwen. Ook de wijze waarop hij de vrouwen betastte, de modus operandi, komt in beide gevallen overeen.

Omdat er tussen het verhoor van de man en de uitspraak meer dan twee jaar zit is de redelijke termijn overschreden. Samen met het feit dat de man geen strafblad heeft en het zeer waarschijnlijk is dat de man in de toekomst geen Verklaring Omtrent het Gedrag kan krijgen, waardoor hij in zijn toekomstperspectief wordt gestraft, wijkt de rechtbank af van de eis van de officier van justitie. Naast de taakstraf is de man ook veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding.