Volgens de kliniek waar de man verblijft en behandeld wordt én externe deskundigen, is bij hem nog steeds sprake van verschillende stoornissen. Ook is het recidiverisico nog aanwezig. Dit betreft zowel het risico op seksueel gewelddadig als op fysiek agressief gedrag. De kliniek stelt dat de situatie van de man er slechter uitziet dan bij de vorige verlengingszitting, twee jaar geleden. Het advies is dan ook om de tbs-maatregel met dwangverpleging opnieuw met twee jaar te verlengen.

De behandelingen die de man heeft ondergaan, hebben maar een beperkt resultaat opgeleverd. Volgens de kliniek is het niet zinvol om met de behandeling door te gaan. Er is onvoldoende ontwikkeling en er zijn geen mogelijkheden om veilig te kunnen resocialiseren. Andere behandel- of interventiemogelijkheden worden niet gezien. De komende periode zullen geen verlofaanvragen voor begeleid verlof worden opgestart. Verlof zou op dit moment tot risicovolle situaties kunnen leiden. De kliniek heeft bij de Landelijke Adviescommissie Plaatsing Langdurige Forensisch Psychiatrische Zorg een aanvraag ingediend om de man op de ‘Longstay-afdeling’ te laten plaatsen. Op deze aanvraag moet nog worden beslist.

Door de maatregel met twee jaar te verlengen, gaat de rechtbank voorbij aan het verzoek van de man om de termijn met maar een jaar te verlengen. Het uitgangspunt van de rechtbank is dat, wanneer aannemelijk is geworden dat de behandeling meer tijd in beslag zal nemen dan een jaar, de tbs-maatregel verlengd moet worden met een termijn van twee jaar. Er is volgens de rechtbank geen bijzondere omstandigheid die maakt dat daarvan afgeweken moet worden. Bovendien wordt niet verwacht dat binnen afzienbare tijd gestart wordt met een resocialisatietraject. Gelet op de problematiek van de man, en het ingeschatte recidivegevaar, zal de tbs-maatregel over een jaar niet beëindigd worden. De rechtbank verlengt de tbs-maatregel met dwangverpleging daarom met twee jaar.