In juni 2015 voelde de vrouw een knobbeltje in haar linkerborst. Haar huisarts verwees haar naar het Sint Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein. Daar zijn meerdere onderzoeken verricht waaronder een aanvullend onderzoek in de vorm van het afnemen van twee stukjes weefsel voor verder onderzoek (biopten). De arts die de biopten onderzocht zag geen aanwijzing voor kwaadaardige afwijkingen. Na zes maanden is de vrouw uit Breukelen opnieuw onderzocht. De situatie van de vrouw was toen niet veranderd. In 2018 meldde zij zich weer in het ziekenhuis na deelname aan een regulier bevolkingsonderzoek. Uit diverse onderzoeken bleek toen dat zij uitgezaaide borstkanker heeft. Zij is verder behandeld in andere ziekenhuizen. Volgens de vrouw is de verwachting dat zij binnenkort zal komen te overlijden.

De vrouw vindt dat het ziekenhuis in 2015 anders had moeten handelen. Zo hadden er geen twee biopten afgenomen moeten worden maar vijf en had haar situatie in een zogenoemd multidisciplinair overleg besproken moeten worden. Dat is niet gebeurd waardoor volgens de vrouw het behandeltraject drie jaar te laat is opgestart. Zij eist daarom een voorschot op een schadevergoeding van 190.000,- euro van het ziekenhuis. Bij haar overtuiging dat het ziekenhuis anders had moeten handelen baseert zij zich op het rapport van een door beide partijen ingeschakelde expert.

Volgens het ziekenhuis is het rapport van deze expert niet op de juiste wijze tot stand gekomen en heeft het ziekenhuis volgens het toen geldende beleid gehandeld. De rechtbank oordeelt dat vast staat dat de expert niet alle medische gegevens van de vrouw had toen hij zijn rapport opstelde. Daardoor beschikte de expert niet over materiaal dat met name van belang kan zijn voor de vraag of de biopten die zijn afgenomen representatief waren of niet. Ook gaat de expert niet op alle vragen in, wat wel relevant is voor de beoordeling of het ziekenhuis aansprakelijk is voor eventuele schade. De conclusie is dan ook dat het rapport van de expert een ontoereikende grondslag biedt om nu, in het kader van een kort geding, met voldoende zekerheid te zeggen dat er sprake is van ernstig verwijtbaar medisch handelen. Er kan dus op dit moment niet gezegd worden dat het ziekenhuis aansprakelijk is.