Verdachte is met zijn Audi A4 achterop de bestelauto van het slachtoffer gereden. Verdachte zegt dat hij met maximaal 160 kilometer per uur op de linker rijbaan reed toen er plotseling een auto voor hem opdoemde die hij niet meer kon ontwijken.

Volgens de rechtbank is bewezen dat het ongeluk op de rechter rijbaan heeft plaatsgevonden. Er zijn door de politie met name sporen van het ongeval gevonden op de rechter rijbaan en rechter vangrail. De politie heeft geconcludeerd dat het verhaal van verdachte niet past in het sporenbeeld.

De rechtbank vindt dat er voldoende bewijs is om vast te stellen dat verdachte rond de 200 kilometer per uur heeft gereden en dat de bestuurder van de bestelauto rond de 90 kilometer per uur reed. Er is onderzoek gedaan naar de verlichting en de zichtbaarheid van de bestelauto. De rechtbank vindt het niet aannemelijk dat de achterlichten van de bestelauto niet goed functioneerden. Uit proeven en ander onderzoek blijkt verder dat de bestelauto op tijd zichtbaar moet zijn geweest voor een oplettende bestuurder, zelfs bij een hoge snelheid.

Verdachte heeft toegegeven drie glazen wijn te hebben gedronken voordat hij de weg op ging. Na het ongeval heeft hij een ‘A’ geblazen, wat een indicatie is voor alcohol. In het ziekenhuis heeft verdachte geweigerd mee te werken aan een bloedproef. Verdachte heeft gezegd dat hij dat heeft geweigerd omdat de arts die bloed kwam afnemen zich niet kon legitimeren. De rechtbank vindt dat verdachte die eis niet mocht stellen.

In deze zaak vindt de rechtbank bewezen dat verdachte onverantwoord hard heeft gereden en zo onoplettend is geweest dat hij een veel langzamer rijdende auto op de rijbaan voor het langzamere verkeer niet heeft opgemerkt en er met een grote impact bovenop is gereden. Verdachte was onder invloed van alcohol, maar door zijn weigering mee te werken aan een bloedproef kon de mate waarin niet worden vastgesteld. Door al deze gedragingen heeft hij schuld aan het ongeval. De rechtbank vindt dat het gedrag van verdachte zeer onvoorzichtig en onoplettend is geweest

De rechtbank is zich ervan bewust dat geen enkele strafoplegging het verdriet en gemis van de nabestaanden kan compenseren. De rechtbank rekent het verdachte zwaar aan dat zijn gedrag heeft geleid tot de dood van een 54-jarige man, vader van drie kinderen. De nabestaanden is groot en onherstelbaar leed aangedaan. De mate van schuld van verdachte en zijn weigering na het ongeval om mee te werken aan een bloedproef kunnen slechts leiden tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf. De rechtbank heeft bij het opleggen van de straf verder gekeken naar de persoon van verdachte en naar straffen die in vergelijkbare gevallen worden opgelegd.