De hoofdverdachten, de 37-jarige man en de 30-jarige vrouw, hadden een relatie met elkaar. Ze hadden samen de beschikking over een huurwoning in Nieuw-Vennep. De mannelijke hoofdverdachte heeft daar voetballers gehuisvest die hij via zijn voetbalacademie begeleidde bij hun droom om te gaan voetballen bij een Betaald Voetbal Organisatie. Deze voetballers hadden geen stabiele thuissituatie en door hen in Nieuw-Vennep te huisvesten konden zij zich focussen op voetbal. De voetballers betaalden geen huur. In dezelfde periode dat de voetballers er werden gehuisvest, verrichtten drie vrouwen (18 en 20 jaar oud) prostitutiewerkzaamheden in de woning.

Alle drie de vrouwen hadden problemen thuis, hadden schulden en waren nog jong. Eén van de vrouwen had ook een verstandelijke beperking. De man was van dit alles op de hoogte. Hij had, alleen al vanwege het leeftijdsverschil, overwicht op de vrouwen. Hij hield ze voor dat ze met prostitutie veel geld konden verdienen en stelde hen daartoe een woning ter beschikking. Als ze aarzelden, praatte hij op hen in en hij wees hen erop dat ze aan hun toekomst konden werken en hun geldproblemen konden oplossen. Zodra de vrouwen zeiden dat ze het wilden proberen, werd er lingerie gekocht, maakte zijn partner op zijn verzoek foto’s en plaatste zij een seksadvertentie. Door deze zeer voortvarende aanpak kregen de vrouwen eigenlijk geen ruimte om na te denken.

De twee hoofdverdachten bemoeiden zich continu met de prostitutiewerkzaamheden. Beiden instrueerden de drie vrouwen, onderhielden de klantcontacten en bepaalden op die manier hoeveel klanten de vrouwen moesten ontvangen en welke bedragen ze moesten vragen. De man beheerde hun geld en de vrouwen moesten toestemming vragen om de woning te verlaten. In de woning waren diverse camera’s aanwezig waarmee de twee hoofdverdachten op afstand de vrouwen nauwlettend in de gaten konden houden.

De 22-jarige derde verdachte had een faciliterende rol bij het aanbrengen van twee nieuwe vrouwen. Hij deed alsof hij verliefd op de vrouwen was en een relatie met ze wilde. Vanuit hun verliefdheid waren de vrouwen bereid om in de prostitutie te gaan werken om geld voor hem te verdienen. Vervolgens bracht hij de vrouwen in contact met de hoofdverdachte.

De rechtbank vindt bewezen dat de twee hoofdverdachten zich gedurende een lange periode schuldig hebben gemaakt aan de uitbuiting (mensenhandel) van drie jonge, kwetsbare vrouwen. De mannelijke hoofdverdachte heeft op zeer laakbare wijze misbruik gemaakt van het vertrouwen dat deze kwetsbare slachtoffers stelden in hem als volwassen man die alles goed kon verwoorden en tegen wie zij opkeken. Hij heeft de vrouwen samen met de medeverdachten in een afhankelijke positie gebracht. Er is een zeer ernstige inbreuk gemaakt op de lichamelijke en geestelijke integriteit van de slachtoffers en hun persoonlijke vrijheid, en daarmee een grove inbreuk op hun fundamentele rechten, oordeelt de rechtbank. De hoofdverdachten hebben hierbij hun eigen (financiële) belangen op de voorgrond gesteld zonder zich rekenschap te geven van de gevolgen van hun handelen voor de slachtoffers.

De eis van de officier van justitie van zeven jaar heeft de rechtbank niet gevolgd. Dat heeft er mee te maken dat de officier van justitie is uitgegaan van richtlijnen die het Openbaar Ministerie sinds kort hanteert, terwijl de rechtbank heeft gekeken naar eigen oriëntatiepunten en naar straffen die in vergelijkbare zaken zijn opgelegd. Ook heeft de rechtbank er rekening mee gehouden dat de feiten enige tijd geleden hebben plaatsgevonden en dat de redelijke termijn voor behandeling van deze zaak is overschreden. De verdachten hebben daardoor langer op de uitkomst van hun strafzaak moeten wachten.

Voor de 22-jarige derde verdachte is de rechtbank van oordeel dat de straf die door de officier van justitie is geëist geen recht doet aan de ernst van de feiten, het aandeel van de verdachte daarin, en bovendien niet in de juiste verhouding staat tot de straffen die aan de medeverdachten worden opgelegd. Daarnaast heeft hij op zitting door zijn ontkennende houding op geen enkele manier getoond dat hij het kwalijke van zijn handelen inziet. De rechtbank komt daarom tot een iets hogere straf dan de 15 maanden die door de officier van justitie zijn geëist.

De vierde verdachte van 22 jaar oud is vrijgesproken. Zijn rol was beperkt. Hij vervoerde de vrouwen een paar keer naar hun escortwerkzaamheden en zorgde er soms voor dat het geld bij de hoofdverdachte terecht kwam. Hij was toen deels nog minderjarig, functioneert op een beperkt niveau en heeft moeite om situaties juist in te schatten. Hij verkeerde zelf ook in een afhankelijkheidspositie ten opzichte van de mannelijke hoofdverdachte en werd door hem gemanipuleerd. De rechtbank is dan ook van oordeel dat de verdachte niet kan worden aangemerkt als medepleger.

De twee hoofdverdachten moeten aan twee slachtoffers schadevergoedingen betalen van 18.650 en 50.562,54 euro voor materiële en immateriële schade.