De belangrijkste vraag is of het beginsel van gelijke behandeling is geschonden nu de vrouw geen uitkering zou kunnen krijgen uit de Ziektewet. Er is geen verschil van mening over de vraag of de vrouw een dienstverband had met de zeven huishoudens. En ook niet of de uitzondering op de Ziektewet indirect discriminerend is. Het UWV moet bewijzen dat het verschil in behandeling gerechtvaardigd wordt door redenen die niets met discriminatie op grond van geslacht te maken hebben. Een verschil in behandeling mag alleen als de beoogde beleidsdoelstellingen daarmee ook echt bereikt kunnen worden.

De rechtbank constateert dat de regeling waarmee mensen die huishoudelijk werk doen geen aanspraak kunnen maken op een Ziektewetuitkering, geen duidelijk effect heeft op het terugdringen van zwartwerken of het bevorderen van de werkgelegenheid. Bovendien zijn er meer manieren om zwart huishoudelijk werk tegen te gaan en de andere beleidsdoelen te bereiken. De rechtbank vindt dan ook dat de regeling die huishoudelijk werk uitzondert van de Ziektewet, in dit geval niet mag worden toegepast. Dat betekent dat de vrouw wel verzekerd was voor de Ziektewet.