De rechtbank vindt bewezen dat de verdachte drie vrouwen heeft verkracht en mishandeld, in april 2014, januari en oktober 2016. Zij baseert dat met name op de verklaringen van de drie vrouwen. De rechtbank vindt die verklaringen betrouwbaar en consistent. Zo worden ze de ene keer ondersteund door WhatsApp-gesprekken tussen de verdachte en de vrouw kort na die nacht, de verklaring van een buurvrouw over het letsel van het slachtoffer een dag later, een andere keer door de verklaring van de medeverdachte, het geconstateerde letsel en het toxicologisch onderzoek of de verklaring van een vriend over het letsel na de seksafspraak. De rechtbank vindt niet bewezen dat er sprake is geweest van verkrachting terwijl de verdachte wist dat de vrouw bewusteloos was. Van dat onderdeel wordt hij daarom vrijgesproken.
In alle gevallen is duidelijk geworden dat de slachtoffers in eerste instantie (al dan niet tegen betaling) ingestemd hebben met seks met de verdachte, waarbij de handelingen gepaard zouden gaan met enige mate van geweld (SM of BDSM: Bondage, Discipline, Dominance and Submission). Vervolgens is de man tijdens die afspraken veel verder gegaan dan zij wilden en overschreed hij in verregaande mate hun grenzen. Wanneer zij met woorden of emoties aangaven de seks niet meer te willen en weg wilden – of, zoals in één geval, daadwerkelijk probeerde te vluchten –, werden zij met geweld gedwongen te blijven en seksuele handelingen te ondergaan.
Zo kneep de verdachte onder meer de keel van de slachtoffers dicht, zodat zij hun bewustzijn verloren, drukte sigarettenpeuken op hun lichaam, bond hen vast en sloeg hen met de vlakke hand, een riem of een bamboestokje. De slachtoffers zagen zich door dit geweld gedwongen de seksuele handelingen die hij wilde, te ondergaan en hebben blijkens hun verklaringen doodsangsten uitgestaan.