Als Rico heeft gezwommen in de vijver, gaat hij ervandoor. Even verderop loopt namelijk een 5-jarig meisje dat met haar opa 2 hondjes uitlaat. Rico valt op jonge kinderen en hij springt tegen haar op. Het meisje valt. Pam holt achter Rico aan, die op zijn borst een controletuig heeft. Ze probeert de zware hond weg te trekken van het gillende meisje, maar het tuig schiet los. Rico heeft vrij spel en belaagt het meisje weer. Hij grijpt haar bij haar haren en sleurt haar mee.

Pam (28) is hevig geëmotioneerd als ze het gruwelijke verhaal aan de Haarlemse politierechter vertelt. Ze zit vanochtend in de Bavozaal omdat de aanval in het Alkmaarse parkje volledig uit de klauwen is gelopen. Om het meisje te verlossen van de hond, slaat en schopt Pam Rico waar ze hem maar kan raken. ‘Ik wist niet meer wat ik moest doen en ik trok zijn bek open. Hij beet mijn vinger stuk en sleurde ons tweeën mee. Mijn vriend kneep Rico’s strot dicht, waardoor ik met het meisje kon weglopen. Eigenlijk wilde ik op haar gaan liggen om haar te beschermen, maar dat wilde ze niet. Ik sloeg mijn armen om haar heen.’ Maar Rico weet van geen ophouden. Hij maakt zich weer los en bijt het meisje in haar arm. ‘Haar opa had het heel zwaar. Hij stond er als bevroren bij, terwijl wij riepen dat-ie de politie moest bellen. Een vrouw schopte nog tegen zijn ballen.’ ‘Van opa of de hond?’, vraagt politierechter Van Steijnen. ‘Van de hond.’

Als Rico het meisje eindelijk loslaat, duiken Pam en haar vriend op de 45 kilo zware spierbundel. ‘Ik probeerde contact te maken met de omstanders om het meisje uit het zicht van de hond te houden. Want als Rico zich nu weer los zou vechten, wist ik dat we hem nooit meer konden stoppen.’ Gelukkig arriveren er politieagenten die een jas over Rico’s kop gooien. De hond kalmeert en samen met haar vriend en met de agenten kan ze zijn controletuig weer vastmaken. Als de agenten voorstellen om Rico een spuitje te geven, gaat Pam daar onmiddellijk mee akkoord. Ze wordt met het meisje naar het ziekenhuis gebracht en de dierenambulance neemt Rico mee. ‘Ik begrijp dat u in de consternatie ook vond dat de hond een spuitje moest krijgen, maar denkt u er nog zo over?’, vraagt politierechter Van Steijnen. ‘Ik weet niet of ik daar een antwoord op kan geven’, antwoordt Pam.

Het kleine meisje heeft een enorme hoofdwond en haar arm is op 2 plekken finaal gebroken. Ze heeft twee operaties nodig. Hart van Nederland stort zich op rottweiler Rico en de buurt en de burgemeester van Alkmaar komt bijna 2 weken later bij het meisje langs. De vraag vandaag is: had Pam kunnen weten dat Rico onbetrouwbaar en gewelddadig was? Had hij geen muilkorf om moeten hebben? In mei 2018 waren er in haar Alkmaarse wijk immers 2 incidenten met kinderen en Rico geweest. Of hij toen echt had gebeten is de vraag, maar Pam ging wel onmiddellijk naar een gedragstherapeut voor honden. ‘Ik hoefde hem niet te muilkorven, maar ik deed dat wel om de buurt gerust te stellen en om er zelf zeker van te zijn dat er niets kon gebeuren. Hij heeft 4 maanden met een muilkorf rondgelopen en toen ben ik het langzaam gaan afbouwen. Ik ben patronen met hem gaan lopen om bepaalde prikkels te negeren. Ik had er vertrouwen in dat er niets zou gebeuren. Hij sprong naar kinderen, bijten deed hij niet. Anders zou ik hem nooit hebben losgelaten.’

Rico stond in de buurt bekend als agressief en onvoorspelbaar, schrijven de ouders van het meisje in een slachtofferverklaring. Hun dochter heeft een therapie gevolgd voor mensen die last blijven houden van de gevolgen van traumatische ervaringen, maar geestelijk én lichamelijk heeft ze de aanval nog lang niet losgelaten. ‘We begrijpen niet dat je er als eigenaar voor kiest om die hond los te laten.’ Dat begrijpt de officier van justitie ook niet. ‘Mevrouw heeft dit niet gewild, de vraag is wél of zij schuld heeft aan de aanval van de hond op het jonge meisje. Voor schuld is het nodig dat iemand aanmerkelijk onvoorzichtig, onachtzaam of nalatig is geweest.’ Dat was Pam alle drie, meent officier van justitie Wind. Ze had extra alert moeten zijn, en dat was ze niet. Pam had Rico moeten muilkorven en moeten aanlijnen. Dat heeft ze niet gedaan, met als gevolg dat een meisje van 5 zwaar lichamelijk letsel opliep. ‘Voor mijn strafeis kijk ik naar het veroorzaken van zwaar lichamelijk letsel door schuld in het verkeer’, concludeert de officier. ‘Je hebt aanmerkelijke schuld, ernstige schuld en zeer hoge mate van schuld. Ik vind dat de schuld ernstig is, en daarom eis ik een hoge taakstraf van 200 uur, waarvan 60 uur voorwaardelijk, met als bijzondere voorwaarde dat mevrouw 2 jaar lang geen honden zal houden.’

Wat er op 4 januari is gebeurd in het Alkmaarse parkje is afschuwelijk, vindt ook raadsman Shukrula. ‘De vraag is alleen of mijn cliënte kan worden verweten dat zij hieraan schuld heeft.’ Volgens de raadsman niet. ‘Mijn cliënte is allerminst aanmerkelijk onvoorzichtig, onachtzaam, nalatig of onnadenkend geweest. Ze heeft er juist alles aan gedaan om Rico goed op te voeden. Ze is met hem naar een gedragstherapeut gegaan, die een muilkorf niet nodig vond. De hond was volgens de specialist niet agressief. Toch heeft ze Rico een half jaar lang een muilkorf omgedaan. Hij luisterde goed en ze gaf hem steeds meer vrijheid. De uitlaatservice vond Rico ook niet agressief. Ze vonden hem rustig en lief. Mijn cliënte kreeg daardoor vertrouwen in Rico. Helaas ten onrechte; een dier blijft natuurlijk een dier.’

Pam heeft zich altijd om Rico bekommerd en zich er nooit met een jantje- van-leiden vanaf gemaakt, wil raadsman Shukrula maar zeggen. Toen Rico in het parkje een waas voor zijn ogen kreeg en het meisje aanviel, stortte Pam zich op hem om haar te beschermen. Al met al reden voor vrijspraak, vindt de raadsman. Als de rechter Pam tóch schuldig vindt, dan zou ze haar geen straf moeten opleggen. Want: ‘Mijn cliënte heeft nooit kunnen vermoeden dat dit zou gebeuren.’

Politierechter Van Steijnen denkt dat Pam dat vermoeden wél had kunnen en ook moeten hebben. ‘In 2018 is Rico op 2 kinderen in de buurt afgegaan. U nam daarna zelf maatregelen. U hebt Rico een muilkorf en een harnas omgedaan. Die muilkorf deed u na een paar maanden af, en toen gebeurde dit. Ik denk dat u onachtzaam en onnadenkend bent geweest. In die zin bent u schuldig aan het letsel van het meisje. U bent te gemakkelijk afgestapt van de muilkorf en u hebt de hond te makkelijk losgelaten.’ Pam verdient daarvoor straf, maar een taakstraf van 200 uur voor een hondenbezitter die onachtzaam is geweest, ‘is te veel van het goede’. Ook omdat Pam onmiddellijk verantwoordelijkheid heeft genomen en heeft meegewerkt aan het onderzoek, geeft de politierechter Pam een taakstraf van 120 uur, waarvan 40 uur voorwaardelijk. Pam mag van de rechter gewoon weer een hond nemen. Of ze dat doet, weet ze nog niet.

* Pam is niet haar echte naam