Tijdens de zitting op 30 mei ontving de rechtbank een afstandsverklaring van de verdachte. Hiermee verklaart een verdachte dat hij niet bij zijn zitting aanwezig wil zijn. Hoewel de verdachte heeft geweigerd om de afstandsverklaring te ondertekenen, had de rechtbank op zitting geen reden om te twijfelen aan de juistheid en ondubbelzinnigheid van de mondelinge afstandsverklaring van de verdachte, aangezien de wachtcommandant de verklaring had ondertekend. Met instemming van de raadsman is de zitting voortgezet zonder aanwezigheid van de verdachte. 

Een week na zitting ontving de rechtbank van het detentiecentrum het bericht dat verdachte de zitting wel bij had willen wonen. De nacht voorafgaand aan de zitting was er veel geluidsoverlast in het detentiecentrum. Een man was heel de nacht aan het bonken en tegen de deur aan het trappen. Hierdoor kon de verdachte nauwelijks slapen. Hij sliep net toen hij werd opgeroepen voor het transport. Hierdoor heeft hij de oproep niet helemaal meegekregen. De verdachte belde daarna nog via de intercom, maar toen was het transport al weg.

Hoewel de rechtbank in eerste instantie geen aanleiding had om te twijfelen aan de afstandsverklaring, werpt het bericht van het detentiecentrum naar het oordeel van de rechtbank een ander licht op de zaak. De verdachte had de oproep voor het transport naar de rechtbank gemist of niet goed begrepen, en had daarna geprobeerd om toch de zitting te kunnen bijwonen. Aangezien de verdachte de afstandsverklaring niet heeft ondertekend, kan er naar het oordeel van de rechtbank niet vanuit worden gegaan dat de verdachte ondubbelzinnig afstand heeft gedaan van zijn recht om bij de zitting aanwezig te zijn. De rechtbank vindt het belangrijk dat de verdachte bij zijn zitting aanwezig kan zijn om vragen te beantwoorden en een verklaring af te leggen. Het is daarom noodzakelijk dat het onderzoek wordt heropend om hem daartoe alsnog in de gelegenheid te stellen.

Op een nog te bepalen nieuwe zittingsdatum zal het onderzoek worden hervat.