De rechtbank veroordeelt de oudste broer tot een gevangenisstraf van 30 jaar met tbs. De jongste broer wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf van 30 jaar. De rechtbank acht doodslag met beroving van de heer Smit bewezen voor de oudste broer. Bij de jongere broer is opzet op de dood van Smit niet bewezen geacht. Beide broers zijn veroordeeld voor moord op het echtpaar Veenendaal. Zij handelden met voorbedachte raad toen zij het echtpaar doodden.

De oudste broer is volledig toerekeningsvatbaar geacht, omdat hij anders had moeten en kunnen handelen. De rechtbank ziet hem als initiatiefnemer van de misdrijven. De jongste broer is enigszins verminderd toerekeningsvatbaar geacht.

De officier van justitie vorderde voor beide broers levenslange gevangenisstraf. In de zaak van de oudste broer legt de rechtbank deze straf niet op, omdat in de Nederlandse rechtspraktijk de mogelijkheid van gratie voor levenslang gestraften vrijwel niet wordt toegepast. Levenslang is in de praktijk echt levenslang, zonder enig perspectief op vrijlating in de toekomst. Dit staat op gespannen voet met artikel 3 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Aan de oudste broer legt de rechtbank daarom de maximale tijdelijke gevangenisstraf van dertig jaar op en tbs met dwangverpleging voor de periode na het ondergaan van de gevangenisstraf.

Hoewel de jongere broer enigszins verminderd toerekeningsvatbaar is en zijn rol kleiner is dan die van zijn broer, legt de rechtbank ook aan hem een gevangenisstraf op van dertig jaar. De ernst van de feiten laten naar het oordeel van de rechtbank een lagere straf niet toe. Aan hem wordt geen verdere maatregel opgelegd.

Daarnaast veroordeelt de rechtbank beide broers tot vergoeding van de materiële schade aan de nabestaanden. Voor toewijzing van de gevorderde vergoeding voor affectieschade en shockschade ziet de rechtbank onder het huidige nationale én internationale recht geen mogelijkheden.