S. is na zijn aanhouding onderzocht in het Pieter Baan Centrum (PBC). De deskundigen van het PBC zijn tot de conclusie gekomen dat S., die lijdt aan een ernstige psychiatrische ziekte, ten tijde van deze gebeurtenissen in een psychose verkeerde en volledig beheerst werd door zijn waandenkbeelden. Het PBC heeft de rechtbank om die reden geadviseerd om S. volledig ontoerekeningsvatbaar te verklaren.

De rechtbank heeft zich nog wel de vraag gesteld of S. enige vorm van eigen schuld heeft gehad bij het ontstaan van de psychose waarin hij tot zijn daden is gekomen. Uit het onderzoek van het PBC was immers gebleken dat hij al vaker last had gehad van psychoses, maar dat hij desondanks was gestopt met innemen van zijn medicijnen en wel veel blowde. Volgens de deskundigen is het stoppen met medicijngebruik echter geen bewuste keuze van S. geweest, maar hangt dat rechtstreeks samen met zijn ziektebeeld. Het blowen heeft, zo hebben de deskundigen vastgesteld, geen invloed gehad op het ontstaan van de psychose. Eerdere psychoses traden namelijk ook op toen hij niet blowde. De rechtbank vindt dan ook dat S. op dit punt geen verwijt kan worden gemaakt. Bovendien had hij geen reden om aan te nemen dat zijn waandenkbeelden zo uit de hand zouden lopen. Tijdens eerdere psychoses was hij nooit gewelddadig geweest.

De rechtbank heeft daarom het advies van het PBC overgenomen en geoordeeld dat de feiten S. niet kunnen worden toegerekend. Dat betekent dat hem geen straf kan worden opgelegd, hoe ernstig de feiten en hoe vreselijk de gevolgen voor de nabestaanden ontegenzeggelijk zijn. De rechtbank is het wel met de deskundigen eens dat het voor de beveiliging van de samenleving dringend nodig is dat S. verplicht wordt behandeld. Om die reden zal hem de maatregel van tbs met dwangverpleging worden opgelegd. Aan deze maatregel is geen maximumduur verbonden.