De rechtbank heeft het beroep op noodweer(exces) van de verdediging verworpen, omdat geen sprake is van een noodweersituatie. Op de camerabeelden is weliswaar te zien dat het slachtoffer op de man afloopt en dichtbij hem komt staan, maar het is de veroordeelde die dan meteen in de aanval gaat.

De rechtbank legt aan de man een tbs-maatregel op. De man heeft niet willen meewerken aan onderzoeken door de psycholoog en psychiater. Daardoor hebben de deskundigen op basis van eigen onderzoek geen stoornissen kunnen vaststellen. De geraadpleegde deskundigen geven echter aan dat er aanwijzingen zijn voor complexe problematiek op meerdere gebieden. Ook is duidelijk geworden dat de man al sinds zijn kindertijd kampt met psychische problematiek. In 2019 heeft een psychiater verdachte gediagnosticeerd met een ongespecificeerde schizofreniespectrumstoornis of andere psychotische stoornis. De rechtbank acht het mede daardoor waarschijnlijk dat bij de man sprake is van en psychotische stoornis en een autismespectrumstoornis. Dat de stoornissen een rol hebben in de geweldpleging, acht de rechtbank eveneens aannemelijk. Het bewezenverklaarde wordt de man daarom in verminderde mate toegerekend. 

Uit de rapportages van de reclassering blijkt dat het recidiverisico in het verleden altijd als hoog werd ingeschat en dat diverse interventies, opnames en behandelingen tot nu toe niet tot gedragsverandering hebben geleid. Ook is de man eerder voor geweldsfeiten veroordeeld. De rechtbank acht het gevaar op recidive daarom aanwezig en schat dit in op matig tot hoog. 

De rechtbank legt geen tbs met voorwaarden op, zoals is verzocht door de verdediging. De reclassering heeft aangegeven hier geen heil in te zien en de man heeft in het verleden niet willen meewerken aan behandelingen in vrijwillig kader. Gelet op de bij de man aanwezige stoornissen, het feit dat het risico op recidive in het verleden altijd als hoog werd ingeschat en er sindsdien geen gedragsveranderingen bij de man hebben plaatsgevonden, noodzaakt de bescherming van de veiligheid van de maatschappij het opleggen van tbs met dwangverpleging. Nu het gaat om een ernstig geweldsmisdrijf met het doel om het slachtoffer van het leven te beroven, legt de rechtbank de tbs-maatregel ongemaximeerd op.

Gelet op de ernst van het strafbare feit acht de rechtbank (ook) een gevangenisstraf aangewezen. De rechtbank legt – naast de tbs-maatregel – aan de man een gevangenisstraf op die gelijk is aan de duur van het voorarrest (325 dagen), in de hoop dat de veroordeelde zo snel mogelijk kan starten met zijn behandeling in de tbs-kliniek. Tot slot moet hij aan de benadeelde partij € 5.000,00 schadevergoeding betalen.