Ellen stapt naar de politie en vertelt over de terreur, waar Bart intussen gewoon mee doorgaat. Hij staat aan de deur en blijft maar aanbellen. Ellen doet aangifte. Bart weet van geen ophouden. Hij gaat met een speaker op zijn fiets langs en ‘rapt’ op zelfgemaakte muziek beledigende taal en bespuit muren met graffiti. Ellen maakt van al dat fraais filmpjes met haar telefoon. Het is tijd voor een stopgesprek. Politieagenten vertellen Bart dat het afgelopen moet zijn met de stelselmatige belediging en bedreiging van Ellen. Bart gaat gewoon door. Hij staat op straat te schreeuwen en kliedert weer van alles op palen en straatmeubilair. Ellen=Pedo, en meer van dat fraais. Ellen wordt angstiger en angstiger. In oktober krijgt Bart een gedragsaanwijzing van de officier van justitie: hij mag geen contact hebben met Ellen en hij moet bij haar uit de straat blijven. 

U voelt hem al aankomen: Bart trekt zich niets van de gedragsaanwijzing aan. Hij fabriceert weer beledigende Facebookberichten en spreekt in op Ellens voicemail dat ze een …… hoer is en dood moet. Die boodschap belooft hij trouwens overal in de stad op de muren te zullen spuiten. Om te beginnen bij haar in de straat. En hij blijft maar bellen. Ellen doet aangifte van stalking. Politieagenten pakken Bart op de Grote Markt in Groningen op. Hij zit in november 2023 18 dagen vast. Minder dan een half jaar later zit Bart voor de politierechter in de Leeuwardense rechtszaal. Ellen is er ook, samen met een vertegenwoordiger van slachtofferhulp. 

'Aanbellen, opbellen en beledigingen inspreken op de voicemail, luide muziek afspelen en schreeuwen in de straat, beledigende teksten op muren kliederen, met de dood bedreigen. Het is nogal wat. Dat klopt allemaal?', vraagt politierechter Fred Janssens. 'Dat klopt, het spijt me dat ik dat heb gedaan', reageert Bart. Waarom hij dat deed? Bart: 'Omdat ik boos op haar was. Ze was vreemdgegaan met de man bij wie ik mijn werkruimte huurde. Ik had geen plek meer om te werken. Daar bedankte ik haar op mijn manier voor.' De politierechter: 'En dat kon niet op een andere manier?' Bart: 'Dat had gekund. Het is jammer dat het zo is gegaan. Ik had het kunnen uiten in mijn kunst en in mijn muziek, maar ik had dus geen atelierruimte meer.' 'En u schrijft op een gebouw dat ze een pedo is. U weet dat dat zo'n beetje de grootste belediging is die je iemand kunt maken?' Bart: 'De man met wie ze vreemdging is pedofiel. In mijn ogen was ze de hoer van een pedo. Dat vond ik toen.' De rechter: 'En nu, in de rechtszaal, wat vindt u nu van die term, waar mevrouw bij is?' 'Ongepast natuurlijk. Ik kan niet bevatten dat ik dat heb gedaan. Heel dom', zegt Bart. De politierechter: 'Realiseert u zich dat uw ex-vriendin heel veel last heeft gehad van uw domheid en in angst heeft gezeten?' Bart: 'Dat weet ik wel zeker. En dat is niet leuk. Dat spijt mij.'

Als Bart voor de derde keer bij Ellen in de straat hetzelfde op de muur staat te kliederen als de twee keren daarvoor, bedenkt hij zich dat hij nu wel 'te ver' gaat en zou moeten stoppen. 'Maar u bleef doorgaan', constateert de politierechter. Bart: 'Zeker, want het bleef jeuken. Ik had nog steeds geen plek om mijn kunst te maken.' Een gedragsaanwijzing maakt geen einde aan de belaging van Ellen. 'U ging weer los.' Bart: 'Voor mijn gevoel moest ik gewoon de bodem van de put zoeken.' Die bodem bereikt hij wel zo'n beetje als de politie hem eind oktober 2023 van straat pikt en hij achter slot en grendel verdwijnt. Bart: 'Dat heeft wel indruk op mij gemaakt. Dat was niet zo'n leuke tijd. Ik heb geleerd dat ik het niet meer zo moet aanpakken. Daarna heb ik ook niks meer gedaan.' De politierechter: 'U hebt in 2022 een werkstraf gekregen voor belaging. In 2023 bent uw veroordeeld voor diefstal en lokaalvredebreuk. Het is kennelijk een dingetje dat u mensen lastigvalt als het niet zo loopt als u zou willen. Ik lees dat u een nieuwe relatie hebt. Mag die persoon een herhaling van zetten verwachten?' Bart: 'Absoluut niet, nee man, nee joh.'

Bart is met een waslijst aan voorwaarden in november uit de cel gekomen en bivakkeert nu in een centrum voor beschermd wonen. Hij leeft van een uitkering. Hij blowt 'zo nu en dan'. Of hij Ellen onder invloed van drugs heeft belaagd? 'Als ik een jointje had gerookt was ik veel kalmer geweest.' Bart heeft met de reclassering gesproken. Zij adviseren een meldplicht, ambulante psychiatrische behandeling, begeleid wonen, middelencontrole en een contactverbod voor Ellen en een locatieverbod. Daar kan officier van justitie Muriël van Dijk zich goed in vinden. Het contact- en locatieverbod zou wat haar betreft wel onmiddellijk moeten ingaan. Bij iedere overtreding zou Bart 2 weken de cel in moeten. Ze is namelijk niet onder de indruk van Barts spijtbetuiging. 'Ik vind mijnheer een beetje nonchalant. Hij komt op mij niet overtuigend over.' De officier vraagt een taakstraf van 150 uur en een gevangenisstraf van 30 dagen, waarvan 12 dagen voorwaardelijk. De voorwaardelijke taakstraf van 40 uur die Bart boven het hoofd hing voor diefstal zou moeten worden omgezet in een onvoorwaardelijke taakstraf. En Bart zou Ellen een schadevergoeding van 2.000 euro moeten betalen.

Nonchalant? Die indruk heeft Barts advocaat Alex Albersma niet. 'Hij zegt dat hij heel dom met zijn boosheid is omgegaan. En dat gebeurt niet weer. Hij heeft oprecht spijt. Hij laat het slachtoffer met rust. Dat moet een bevrijding zijn voor mevrouw.' Gezien Barts 'onprettige' verblijf in de cel (hij moest volgens raadsman Albersma zijn cel delen met iemand die hem met een mes bedreigde), bepleit hij een minder zware taakstraf. De rechter zou wat hem betreft een locatieverbod gewoon moeten opnemen in de bijzondere voorwaarden (dus niet meteen de cel in als Bart om wat voor reden ook bij Ellen in de straat belandt). Bart legt zich neer bij een schadevergoeding van 2.000 euro. 

Bart heeft Ellen belaagd en bedreigd en hij heeft de gedragsaanwijzing aan zijn laars gelapt. 'Mevrouw heeft zich daardoor lang onveilig gevoeld. Uw beledigingen en bedreigen hebben hun sporen nagelaten. Daar til ik zwaar aan. U hebt mevrouw heel veel verdriet gedaan', vindt politierechter Janssens. Hij geeft Bart een taakstraf van 150 uur. En Bart krijgt een gevangenisstraf van 90 dagen, waarvan 72 dagen voorwaardelijk. 'Dat is meer dan de officier van justitie heeft gevraagd, maar dat doe ik omdat u een forse waarschuwing moet hebben. Dit moet niet nog een keer gebeuren.' De rechter kan zich vinden in de bijzondere voorwaarden die de reclassering adviseert, met inbegrip van het contactverbod. Bart hoeft de voorwaardelijke taakstraf van 40 uur niet uit te voeren; daarvoor verschillen de vergrijpen (diefstal en stalking) te veel. En Bart moet Ellen 2.000 euro betalen. Ellen loopt na afloop van de zitting naar de rechter. 'Ik ben echt niet vreemdgegaan hoor', zegt ze. 

* Dit zijn niet hun echte namen.

Lees hier meer Op de rol-verhalen.