Tijdens een achtervolging met hoge snelheid op 6 juli 2013 door Leeuwarden heeft één van deze agenten in opdracht van de andere agent vanuit hun rijdende voertuig vijf maal geschoten op de achterband van een vluchtende personenauto. De rechtbank acht niet bewezen dat het (voorwaardelijk) opzet van de politieagenten was gericht op de dood van de bestuurder van de auto of het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel aan die bestuurder. Meer in het bijzonder acht de rechtbank in deze specifieke situatie niet bewezen dat het schieten op de achterband de aanmerkelijke kans in het leven heeft geroepen dat de bestuurder van de auto door de afgevuurde kogels zou worden geraakt of de auto ten gevolge van die kogels zou verongelukken.

De rechtbank heeft een derde politieagent ontslagen van alle rechtsvervolging ten aanzien van het afvuren van meerdere kogels op het linkervoorportier en de daarachter gezeten bestuurder van diezelfde personenauto. Nadat de auto was klemgereden door drie politievoertuigen creëerde de bestuurder ruimte door beurtelings hard voor- en achteruit te rijden tegen de politievoertuigen. Vervolgens maakte de motor van de auto veel toeren en begon de auto accelererend en met spinnende banden weg te rijden uit zijn positie tussen de politievoertuigen. De auto kreeg steeds meer snelheid en reed in de richting van de politieagent, waarop deze meerdere malen op de onderzijde van het portier aan de bestuurderszijde van de auto heeft geschoten. De rechtbank acht bewezen dat deze politieagent zich daarmee schuldig heeft gemaakt aan poging tot doodslag op de bestuurder van de auto. Naar het oordeel van de rechtbank is dit feit echter niet strafbaar omdat de politieagent handelde uit noodweer. Daarbij heeft de rechtbank onder meer rekening gehouden met het feit dat de bestuurder van de auto tijdens de achtervolging al eerder op een politieagent was ingereden.