Het Openbaar Ministerie (OM) had om het verbod en de ontbinding van de motorclub gevraagd. Dit omdat volgens het OM de gedragingen van No Surrender in strijd zijn met de Nederlandse openbare orde. Het OM stelde zich daarnaast op het standpunt dat de chapters en de brotherhoods onderdeel uitmaken van de overkoepelende vereniging No Surrender en dat deze dus ook verboden moeten worden.

Volgens No Surrender zijn de chapters en de brotherhoods geen onderdeel van de vereniging No Surrender, maar zelfstandig opererende motorclubs. Strafbare feiten van individuele leden van chapters of brotherhoods kunnen daarom niet toegerekend worden aan No Surrender. Dat betekent dat No Surrender niet verboden kan worden. No Surrender herkent zich niet in het door het OM geschetste beeld.

De rechtbank moest eerst de vraag beantwoorden of No Surrender een vereniging is. Dat is het geval. No Surrender is een organisatie die als eenheid naar buiten treedt, een bestuur (national board) heeft en andere organen, leden, vergaderingen, een administratie, contributie en interne regels. Er is een strikte hiërarchie. Door die eenheid naar buiten toe en die hiërarchie vormen de chapters en de brotherhoods geen zelfstandige clubs maar vallen deze onder No Surrender. Een verbod treft dus ook de chapters en de brotherhoods, aldus de rechtbank.

No Surrender is een gevaar voor de openbare orde, zo oordeelt de rechtbank verder. Het OM heeft zijn verzoek met zeer veel documentatie van strafrechtelijke onderzoeken, getuigenverklaringen en getapte (telefoon-)gesprekken onderbouwd. Daaruit blijkt dat een groot aantal leden van No Surrender structureel betrokken is (geweest) bij talrijke ernstige strafbare feiten. De cultuur en de structuur van No Surrender stimuleren en faciliteren dit. Het gaat in veel gevallen om misdrijven waarvan derden het slachtoffer zijn. Er is sprake van intimidatie, openlijke geweldpleging en afpersing. Van een vecht- of schietpartij in een woonwijk of uitgaanscentrum zijn veel omstanders getuige en lopen even zovelen het risico om onbedoeld slachtoffer te worden. Er is sprake van ongeoorloofd wapenbezit en van handel in wapens en verdovende middelen. Er heerst een cultuur van wetteloosheid en overheidsgezag wordt buiten de deur wordt gehouden. Strafrechtelijk optreden wordt bemoeilijkt omdat zowel leden van No Surrender, slachtoffers, als getuigen van misdrijven zich uit angst niet vrij voelen om tegenover de politie verklaringen af te leggen. Ook zijn er fondsen voor leden die in de gevangenis zitten of vervolgd worden. De rechtbank oordeelt dat deze feiten toegerekend kunnen worden aan de overkoepelende vereniging No Surrender.

Het geweld heeft een dermate ernstig en structureel karakter dat de samenleving erdoor in gevaar komt. Daarom moet de vereniging verboden worden ter bescherming van de rechten en vrijheden van anderen. Het gevolg hiervan is dat No Surrender ophoudt te bestaan en dat aan alles wat met het uiterlijk vertoon van No Surrender verband houdt, zoals de naam, logo’s en spreuken een einde komt. Het vermogen van de vereniging wordt geliquideerd.