In de woning van vader zijn schoenen aangetroffen. Er is vastgesteld dat met de linker schoen op de plaats delict in De Blesse door vers bloed is gelopen waarbij een schoenspoorafdruk is achtergelaten. Op die schoen is DNA van Ida Klijnstra en de jongste broer aangetroffen.

De ontkenning door de jongste broer van het dragen van deze schoenen tijdens het delict kan niet als onaannemelijk terzijde worden geschoven dan wel als kennelijk ongeloofwaardig worden verworpen. De schoenen zijn jaren gedragen door de jongste broer, maar maanden voor het feit in de woning van vader achtergelaten en verder niet meer door hem gezien. 

Het aantreffen van het DNA van de jongste broer is daarom niet redengevend voor het bewijs van zijn betrokkenheid bij de dood van Ida Klijnstra. 

Uit verschillende getuigenverklaringen blijkt dat vader geldnood had, dat hij langs de woning van het slachtoffer is gereden en dat hij een gewapende overval op die woning wilde plegen. Het feit is begaan met gebruikmaking van een soortgelijke geluiddemper en soortgelijke kogelpatronen als die bij vader in de woning zijn gevonden. Daarnaast zijn in de woning van vader (Puma) schoenen aangetroffen waarvan kan worden geconcludeerd dat deze op de plaats delict in De Blesse zijn geweest. In deze schoenen zaten kleinere inlegzooltjes dan de maat van de schoenen en die maat van de inlegzooltjes past bij de schoenmaat die vader had. Gelet hierop vindt de rechtbank het zeer waarschijnlijk dat vader betrokken is geweest bij het om het leven brengen van Ida Klijnstra.

Ten aanzien van de oudste broer heeft de rechtbank overwogen dat zijn betrokkenheid bij het delict enkel kan worden afgeleid uit zijn eigen verklaringen. Zijn verklaringen afgelegd in 2008-2009 zijn daarvoor niet bruikbaar, omdat hij toen alle betrokkenheid heeft ontkend. De verklaringen afgelegd vanaf 2021 zijn door de rechtbank onvoldoende betrouwbaar gebleken, omdat blijkt dat hij toen in een psychose verkeerde en de inhoud van de verklaringen wisselend en inconsistent zijn.

Ten aanzien van de jongste broer heeft de rechtbank, zoals hiervoor blijkt, overwogen dat niet vastgesteld kan worden dat hij de bij vader aangetroffen schoenen heeft gedragen tijdens het delict.

Zijn betrokkenheid zou enkel uit de verklaring van zijn oudste broer blijken, maar die acht de rechtbank zoals hiervoor is gesteld niet betrouwbaar. Ook al zou de rechtbank wel uitgaan van deze verklaring van de oudste broer, dan levert dit evenmin bewijs van betrokkenheid op bij het delict.