Begin 2023 is door het veiligheidshuis Friesland een verzoek gedaan aan de politie voor het houden van gesprekken met een aantal jongeren. Dit verzoek werd gedaan omdat diverse hulpverleningsinstanties in Friesland al langere tijd signalen kregen over kwetsbare jongeren die, onder invloed van verdovende middelen, zouden zijn verkracht door verdachte. Vervolgens is een strafrechtelijk onderzoek gestart. Vanaf mei 2023 hebben de jongeren, die daartoe bereid waren, een verklaring afgelegd bij de politie. Aan verdachte zijn uiteindelijk (primair) een zestal verkrachtingen en eenmaal ontucht tenlastegelegd. 

Alleen een betrouwbare verklaring kan als uitgangspunt dienen voor de verdere beoordeling van een zaak. De rechtbank heeft daarom eerst de betrouwbaarheid van de afgelegde verklaringen getoetst. Dit heeft ertoe geleid dat de rechtbank ten aanzien van het onder feit 2 en 6 ten laste gelegde niet heeft kunnen vaststellen wat er precies zou zijn gebeurd. De afgelegde verklaringen bevatten daarvoor te veel ongerijmdheden en tegenstrijdigheden. Vanwege het ontbreken van ander bewijs is verdachte daarom van deze feiten vrijgesproken. 

De rechtbank vindt de verklaringen van de overgebleven vijf aangevers betrouwbaar. Uit de wet volgt echter dat een verdachte niet veroordeeld mag worden op basis van alleen de verklaring van een aangever. Er moet altijd ander bewijs (steunbewijs) zijn. Ontbreekt dat steunbewijs, dan moet de rechtbank een verdachte vrijspreken. In deze zaak heeft de rechtbank geconcludeerd dat het dossier telkens geen afzonderlijk steunbewijs bevat voor feit 1, 3, 4 en 7. Een bijzondere vorm van steunbewijs vormt het zogeheten schakelbewijs. Schakelbewijs is een bewijsconstructie waarbij de verklaringen van aangevers over en weer als steunbewijs worden gebruikt. Dit kan alleen als de manier waarop een verdachte de verschillende feiten heeft begaan (de modus operandi) op essentiële onderdelen overeenkomt. De rechtbank heeft in deze zaak geoordeeld dat dit niet het geval is en dat om die reden ook steunbewijs in de vorm van schakelbewijs ontbreekt. Vanwege het ontbreken van steunbewijs is verdachte daarom van deze feiten vrijgesproken. 

De rechtbank is van oordeel dat feit 5 wel in voldoende mate wordt ondersteund door ander bewijs. De rechtbank is daarom van oordeel dat dit feit wettig en overtuigend is bewezen. Voor het meermaals plegen van ontucht met een vijftienjarige jongen vindt de rechtbank een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van vijf maanden passend. Aangezien verdachte langer dan vijf maanden in voorarrest heeft gezeten heeft de rechtbank de voorlopige hechtenis van verdachte bij separate beslissing van 18 november 2025 opgeheven.