De politierechter stelt vast dat verdachte de in de tenlastelegging opgenomen teksten heeft uitgesproken in een video van Roddelpraat. Die video is op YouTube geplaatst. De politierechter stelt vast dat het behoorlijke pittige uitspraken zijn en dat dit geldt voor als de uitlatingen grappig bedoeld zijn en helemaal als de uitlatingen serieus bedoeld zijn. De vraag is of deze uitlatingen moeten worden beoordeeld als opruiend in strafrechtelijke zin. 

Voor een bewezenverklaring van opruiing is vereist dat de uitlatingen in het openbaar zijn gedaan. Dat is het geval. De video’s zijn op internet geplaatst en konden door iedereen bekeken worden. Daarnaast moeten de uitlatingen mondeling, schriftelijk of bij afbeelden zijn gedaan. Ook aan die eis is in deze zaak voldaan.

Of sprake is van een opruiende uitlating hangt onder meer af van de bewoordingen waarin de uitlating is gesteld, de kennelijke bedoeling van de uitlating, de context waarin de uitlating is gedaan, de plaats waar en de gelegenheid waarbij de uitlating werd gedaan en de doelgroep tot wie de uitlating kennelijk was gericht.

De politierechter komt echter tot de conclusie dat niet bewezen kan worden dat de uitlatingen die verdachte heeft gedaan ook opruiend bedoeld zijn, gelet op de bedoelingen van verdachte en de context waarin de uitlatingen moeten worden gezien, namelijk absurdistisch. In de afleveringen van Roddelpraat die aan het politiedossier zijn toegevoegd wordt voornamelijk gelachen, er worden roddels besproken en zaken worden vaak absurdistisch uitvergroot. Het is duidelijk de bedoeling van de makers, waaronder verdachte, om hun kijkers aan het lachen te maken. In deze context zijn de door verdachte gedane uitlatingen niet als opruiend aan te merken.