Met betrekking tot de doodslag is een beroep op noodweerexces gedaan. De rechtbank vindt dat sprake is geweest van een noodweersituatie. Verdachte is hierbij over de grenzen van de noodzakelijke verdediging heengegaan door zijn aanvaller met een mes in zijn borst te steken, terwijl hijzelf werd geslagen en geschopt met de vuist zonder dat daardoor letsel bij hem is ontstaan.

Van een verontschuldigbare overschrijding van de grenzen van noodzakelijke verdediging kan alleen sprake zijn als die overschrijding het onmiddellijke gevolg is geweest van een hevige door de aanranding veroorzaakte gemoedsbeweging. De rechtbank vindt dat dit niet aannemelijk is geworden. Verdachte heeft in een reflex gehandeld. Dat verdachte bang is geweest en stress heeft ervaren, neemt de rechtbank aan, maar het is niet aannemelijk geworden dat deze factoren van doorslaggevend belang zijn geweest voor het steken met het mes zoals verdachte dat heeft gedaan. De rechtbank verwerpt het beroep op noodweerexces.

De rechtbank legt aan verdachte een voorwaardelijke PIJ-maatregel op zoals ook is geadviseerd door alle deskundigen en een jeugddetentie van 265 dagen.

De door de ouders van het slachtoffer gevorderde affectieschade wordt toegewezen. Ten aanzien van de moeder van het slachtoffer wordt een deel van de gevorderde shockschade toegewezen. De vorderingen van het broertje van het slachtoffer en de vordering van de vader tot vergoeding van shockschade worden niet-ontvankelijk verklaard.