Op 9 augustus 2024 fietste het slachtoffer na een nacht stappen terug naar huis. Verdachte kwam naast haar fietsen en trok haar van haar fiets waarna ze samen ten val kwamen. Daarna dwong hij haar, met zijn arm om haar keel, mee te lopen naar een stille plek. Onder bedreiging van geweld en de dood forceerde hij haar op haar knieën en wist hij haar deels te ontkleden. Daarna werd ze gelukkig gered door buurtbewoners die op het luide geschreeuw van het slachtoffer afkwamen. 

Het slachtoffer heeft na die 9 augustus weken lang last gehad van haar keel en knieën. Naast deze fysieke klachten heeft zij de nodige psychische gevolgen overgehouden aan deze misdaad. Zij heeft nog altijd wekelijks nachtmerries en moet elke dag terugdenken aan wat er gebeurd is die dag. Het slachtoffer schrijft in haar vordering tot schadevergoeding dat zij nu altijd op haar hoede is en letterlijk over haar schouder kijkt om haar omgeving in de gaten te houden. De rechtbank rekent het verdachte zwaar aan dat hij haar heeft beroofd van haar jeugdige vrijmoedigheid en vertrouwen.

Uit de justitiële documentatie van verdachte blijkt dat verdachte eerder is veroordeeld voor verkrachting van een minderjarige, waarvoor ook een gevangenisstraf en TBS is opgelegd. Hoewel de rechtbank doorgaans bij de strafoplegging geen rekening houdt met strafbare feiten die langer dan vijf jaar geleden zijn gepleegd, acht zij het wel zeer zorgwekkend dat verdachte zo snel na de beëindiging van de TBS-maatregel opnieuw een vergelijkbaar ernstig feit pleegt. 

De rechtbank is, op basis van psychiatrische rapportages en in het licht van de eerdere veroordeling die veel gelijkenis vertoont met het huidige delict, van oordeel dat bij verdachte nog altijd sprake is van een persoonlijkheidsstoornis en een seksuele stoornis. Naar het oordeel van de rechtbank vereist de veiligheid van anderen oplegging van de TBS-maatregel.