Vastgesteld is dat de zoon na afloop van centrale eindexamens kennis heeft genomen van de antwoorden, inclusief het correctiemodel, om vervolgens aan de hand daarvan zijn antwoordformulieren aan te passen die in de kluis van de school lagen opgeslagen. Zijn vader had als conciërge toegang tot het schoolgebouw en heeft eerder, zonder toestemming, een sleutel van de kluis na laten maken.

De rechtbank heeft overwogen dat de twee verdachten berekenend en geraffineerd te werk zijn gegaan. Vader en zoon hebben opzettelijk geprobeerd docenten te misleiden om op die manier de eindexamens te halen met als doel een gymnasiumdiploma te behalen voor de jongere verdachte. Toen de fraude aan het licht kwam, heeft de school een uitgebreid onderzoek moeten verrichten naar de omvang van de examenfraude hetgeen onrust heeft veroorzaakt en veel tijd en geld heeft gekost. Dit wordt beide verdachten aangerekend. Daarnaast hebben zij de integriteit van het onderwijs en de integriteit van de centrale eindexamens aangetast.

Bij de strafoplegging is rekening gehouden met wat rechters in vergelijkbare zaken als straf hebben opgelegd, de negatieve gevolgen die de verdachten al hebben ondervonden en de omstandigheden waaronder de feiten zijn gepleegd. Zo is bij de zoon onder meer gelet op het feit dat hij onder grote druk van zijn vader stond en op zijn initiatief is meegegaan in het plegen van examenfraude. In zijn geval is ook het jeugdstrafrecht toegepast. De man is veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee maanden een taakstraf van 200 uren, aan zijn zoon is een werkstraf van 80 uren opgelegd.