In de nacht van 27 op 28 februari 2019 hebben zij ruzie met elkaar gekregen, volgens de man omdat hij argwaan had gekregen over een opmerking die zijn vrouw eerder die dag had gemaakt tegen een andere man. De ruzie escaleerde toen zij daarover geen uitleg wilde geven. Wat er tijdens de ruzie precies is gebeurd, is voor de rechtbank onduidelijk gebleven. Wel staat vast dat de man zijn vrouw een gebroken neus heeft geslagen en op enig moment zijn handen om haar keel heeft gedrukt. De vrouw is uiteindelijk door dit geweld om het leven gekomen.

De vrouw was op het moment van haar dood zeker 24 weken zwanger. Haar ongeboren kind was daarmee levensvatbaar. De man wist bovendien dat zijn vrouw al geruime tijd zwanger was. Juridisch gezien heeft de man zich daarom schuldig gemaakt aan twee doodslagen, ook al was de dood van het ongeboren kind het rechtstreekse gevolg van het overlijden van de vrouw.

De man is onderzocht door gedragsdeskundigen. Die hebben bij de man geen stoornis kunnen vaststellen en hebben geconcludeerd dat de man volledig toerekeningsvatbaar is. De rechtbank heeft die conclusie overgenomen. Dat de man tijdens de ruzie in een vlaag van volledige verstandsverbijstering heeft gehandeld, zoals de verdediging betoogde, acht de rechtbank niet aannemelijk.

De officier van justitie heeft een gevangenisstraf van twaalf jaar geëist. Naar het oordeel van de rechtbank doet de eis onvoldoende recht aan de zaak. De rechtbank heeft daarbij in aanmerking genomen dat de man niet alleen zijn vrouw en ongeboren kind van het leven heeft beroofd, maar ook dat de twee kinderen die hij al had zonder moeder zullen moeten opgroeien. Om die reden heeft de rechtbank een gevangenisstraf van veertien jaar opgelegd.