Naar het oordeel van de rechtbank is er geen wettig en overtuigend bewijs voor drie van de vier gevallen van brandstichting. Hoewel er sterke aanwijzingen zijn voor het daderschap van verdachte, ontbreekt er een direct bewijsmiddel waaruit blijkt dat zij de branden heeft gesticht.

Bij één van de brandstichtingen is naar het oordeel van de rechtbank wel sprake van wettig en overtuigend bewijs. Uit verschillende verklaringen van postvattende politieagenten en sporenonderzoek is gebleken dat de vrouw in de buurt was van de pleegplaats ten tijde van de brandstichting. In dat korte tijdsbestek heeft er niemand anders in die straat gelopen. Gelet op die feiten is de rechtbank van oordeel dat het niet anders kan dan dat verdachte degene is die deze brand heeft gesticht.

De rechtbank heeft in het bijzonder in aanmerking genomen dat verdachte brand heeft gestoken in een auto, waarbij er ook nog gevaar te duchten was voor een in de dichtbij geparkeerde auto en een parkeermeter. Door de brand is de hele rechter achterzijde van de auto beschadigd, evenals de achterruit en het interieur van de kofferbak en de stoelen van de achterbank. Brand brengt ook gevoelens van onveiligheid teweeg in de betreffende buurt. Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank ook gelet op het over verdachte gemaakte reclasseringsrapport. Nu de rechtbank drie van de vier brandstichtingen niet bewezen acht, komt zij ook tot een aanzienlijk lagere straf dan de strafeis van het Openbaar Ministerie.

De rechtbank veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf van 6 maanden, waarvan 5 maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van drie jaar.