De rechtbank is, anders dan de officier van justitie, van oordeel dat er niet voldoende bewijs is dat zij Chris opzettelijk en met voorbedachten rade van het leven hebben beroofd. Dit betekent dat er sprake is van doodslag en niet van moord.  

De aanleiding voor dit steekincident is het feit dat Chris contact zocht met de 18-jarige vrouwelijke verdachte. Zij was de vriendin van 17-jarige mannelijke verdachte [1] en zij heeft haar vriend voorgehouden dat Chris haar stalkte en dat hij haar lastig viel. Van stalking is echter niet gebleken. Met het doel om Chris op hardhandige wijze duidelijk te maken dat hij moest stoppen met contact zoeken is er het idee bedacht om Chris in een set-up te gooien. Een set-up houdt in dat zij Chris in de val zouden lokken, waarbij de vrouw met Chris zou afspreken, en waar – zonder dat Chris dat wist – ook de andere verdachten bij zouden zijn. Vlak voor vertrek heeft een van de mannen [1] een mes bij zich gestoken en met dat mes heeft hij Chris vrijwel meteen bij aankomst op het schoolplein in zijn buik gestoken. De vrouw heeft bij het doodsteken van Chris een zodanige cruciale rol gespeeld dat zij als medepleger aangemerkt kan worden. 

De rechtbank heeft in het vonnis stilgestaan bij de impact van deze gebeurtenis en heeft daarbij ook aandacht besteed aan het groeiende en zeer zorgelijke maatschappelijk probleem dat steeds meer jongeren heel makkelijk lijken te denken over het bij zich dragen van messen en andere wapens.