Daarnaast moet de vrouw een schadevergoeding betalen aan beide kinderen, en aan de aangever die het gezag over de kinderen heeft. Ook mag zij de komende jaren geen contact opnemen met de aangever en de kinderen en zich niet in de omgeving van hen bevinden. De maatregelen gaan direct in. 

De vrouw heeft zich schuldig gemaakt aan onttrekking aan het gezag, dat bij de aangever berust, van haar twee minderjarige kinderen. Ook heeft zij de jongste verborgen gehouden en onttrokken aan de nasporing van ambtenaren van justitie of politie. De vrouw heeft haar twee dochters voor een geplande vakantie meegenomen naar het buitenland. Ondanks alle afspraken met de aangever, is zij te laat teruggegaan naar Nederland. Bovendien heeft zij alleen haar oudste dochter mee teruggenomen. De onttrekking van deze oudste dochter heeft 52 dagen geduurd. De onttrekking van de jongste dochter is nog steeds gaande. Instanties gaan ervan uit dat zij momenteel nog steeds in het buitenland verblijft. 

In het bijzonder neemt de rechtbank in aanmerking dat de vrouw de pogingen om de jongste dochter terug naar Nederland te halen ernstig heeft gefrustreerd, door met wisselende verklaringen een gordijn van mist op te trekken over haar verblijfplaats. De rechtbank merkt op dat de vrouw met de onttrekking enkel tot doel lijkt te hebben om aangever te kwetsen, en dat zij haar kinderen hier instrumenteel voor inzet. Daarmee zet zij de belangen van haar kinderen, die door hun jeugdige leeftijd kwetsbaar zijn, moedwillig op het spel. De rechtbank staat ook stil bij de gevolgen voor de aangever. De nog voortdurende onttrekking van de jongste dochter, die nog geen twee jaar oud is, belet hem om een band met haar op te bouwen. Het veroorzaak bij hem gevoelens van machteloosheid en verdriet. Aangever krijgt een schadevergoeding van ruim 9000 euro toegewezen. De dochters krijgen een schadevergoeding van respectievelijk 5000 en 2500 euro.