De verdachte werd op 6 oktober vorig jaar door de man uitgenodigd om in zijn appartement wat te komen drinken. De twee hadden elkaar daarvoor één keer eerder ontmoet. Wat er zich exact in de woning heeft afgespeeld, is onbekend. Uit verklaring van de onderburen en bewijzen op de plaats delict komt het beeld naar voren dat de mannen – nadat zij ongeveer 4 uur biertjes hadden gedronken – ruzie kregen. De verdachte heeft tijdens die ruzie ongeveer 20 keer op het slachtoffer ingestoken met een mes. Vervolgens is de verdachte vertrokken zonder hulp in te roepen. Het slachtoffer werd 10 dagen later dood aangetroffen.

Nadat de verdachte werd aangehouden, vertelde hij dat hij opeens door de man werd aangevallen met een mes. Hij zou zichzelf hebben verdedigd door het mes om te draaien waarna het in de buik van het slachtoffer kwam. Daarna ontstond een worsteling en zegt de verdachte een aantal keer in het lichaam van de man te hebben gestoken om hem te overmeesteren. De rechtbank vindt dit scenario niet aannemelijk en verwerpt het beroep op noodweer. Het verhaal van de verdachte rijmt namelijk niet met andere bevindingen, zoals de verklaring van de onderburen en sporen die in de woning zijn aangetroffen.

Voor de nabestaanden is het onbegrijpelijk dat de verdachte hun geliefde een wrede, nutteloze en eenzame dood liet sterven en hem zo lang in diens appartement liet liggen. Door zijn daad te verzwijgen heeft de verdachte hen de kans ontnomen om afscheid van het slachtoffer te nemen, omdat zij het slachtoffer niet meer hebben kunnen zien. Dit alles weegt ook de rechtbank mee in strafverzwarende zin.