Het slachtoffer werd in september 2018 in zijn eigen woning neergestoken. Hij kon nog net het nabij gelegen huis van zijn ouders bereiken en op de raam kloppen, voordat hij in elkaar zakte. Kort daarop overleed de man in het ziekenhuis. Het slachtoffer had 4 steekwonden, waarvan één fatale wond in de borst. De verdachte, een buurtgenoot, werd later aangehouden maar ontkent alle betrokkenheid bij het steekincident.

Volgens de rechtbank is het wel degelijk de verdachte die de steekwonden toebracht. De rechtbank stelt op basis van camerabeelden vast dat de dader vroeg in de avond naar de woning van het slachtoffer liep, 2 minuten later weer naar buiten kwam en vervolgens wegrende. Slechts 22 seconden later volgde het slachtoffer die direct daarna zwaar verwond naar de woning van zijn ouders liep. Uit de camerabeelden blijkt dat er op dat moment geen andere personen bij de woning waren.  Daarnaast blijkt uit de beelden dat de dader uit een woning aan de overzijde kwam, waar de verdachte op dat moment bij zijn moeder verbleef. Verder is op het T-shirt van het slachtoffer op 6 plekken DNA van de verdachte aangetroffen. De moeder en broer van de verdachte verklaarden dat zij hem de bewuste nacht bebloed of gewond thuis zagen komen. Ook gedroeg hij zich na de dood van hun buurman zeer vreemd. Bovendien verklaarde een getuige dat zij 2 dagen na het incident een bebloed mes op de slaapkamer van de verdachte had zien liggen.

Bij het bepalen van de straf houdt de rechtbank er rekening mee dat de verdachte een brute en onomkeerbare daad pleegde. Hij bracht hiermee de ouders van het slachtoffer, zijn jonge zoontje, zus en andere nabestaanden onbeschrijflijk en onherstelbaar leed aan. Zij zullen de gebeurtenis in september 2018 voor de rest van hun leven bij zich dragen. Ook op buurtbewoners maakte het delict diepe indruk. De verdachte gaf geen enkele openheid of inzicht in zijn beweegredenen voor deze gruwelijke daad. De nabestaanden zullen zich de rest van hun leven blijven afvragen waarom het slachtoffer moest worden gedood. De rechtbank rekent het de verdachte aan dat deze vraag onbeantwoord blijft. Dit bemoeilijkt het verwerkingsproces van de nabestaanden. Al met al vindt de rechtbank een celstraf van 12 jaar op zijn plaats. Ook moet de verdachte schadevergoedingen betalen van in totaal ruim 26.000 euro.