Download bovenstaande video zonder vormgeving en titels

De verdachte wachtte zijn ex-vriendin op nabij de woning van haar ouders. Toen zij voorbij kwam lopen met hun dochtertje in de kinderwagen, liep hij op haar af en stak haar in een halve minuut ruim dertig keer met een mes in haar bovenlichaam, nek en hoofd. Omstanders wisten de verdachte uiteindelijk te overmeesteren en vast te houden tot de politie hem kon aanhouden. De vrouw overleed ter plekke aan haar verwondingen.

Volgens de rechtbank was er sprake van voorbedachte raad en daarmee moord. De verdachte had een turbulente relatie met de vrouw, vooral na de geboorte van hun dochter. Hij mishandelde haar meerdere keren en dreigde haar om het leven te brengen als ze bij hem weg zou gaan. Op de bewuste ochtend wilde de verdachte naar de vrouw in Utrecht rijden, maar onderweg kreeg hij een WhatsApp-bericht van haar dat ze niet meer verder wilde met hun liefdesrelatie en dat ze met hun dochter naar haar ouders in ’s-Hertogenbosch zou gaan. De verdachte reed toch naar de woning van de vrouw om te kijken of ze daar nog was. Toen dit niet het geval bleek, pakte hij een mes uit de keuken en ging op weg naar ’s-Hertogenbosch. Volgens de verdachte wilde hij zichzelf kunnen verdedigen met het mes tegen de verbale bedreigingen van de vrouw en wilde hij haar pijn kunnen doen. De rechtbank vindt die eerste reden volstrekt onaannemelijk.

Tijdens de autorit belde de verdachte zijn moeder. Uit haar verklaring blijkt dat de verdachte emotioneel en in paniek was, omdat de vrouw hem had verlaten. Ook verklaart zij dat hij, op het moment dat hij zijn auto in ’s-Hertogenbosch parkeerde, van extreme paniek naar extreme rust ging. Vanaf dat moment wachtte de verdachte, kennelijk volledig gekalmeerd, op de komst van zijn ex-vriendin. Hij had daarbij voldoende tijd om zich te beraden op het genomen of te nemen beluit om haar om het leven te brengen. Hij heeft namelijk zo’n half uur gewacht. Toen de verdachte haar zag, liep hij naar de vrouw toe en begon direct en doelgericht te steken. Volgens de verdachte was hij alleen van plan zijn dochtertje te knuffelen en reageerde hij in een ogenblikkelijke gemoedsopwelling toen hij zag dat de vrouw 112 aan het bellen was. De rechtbank vindt dit niet aannemelijk.

De vrouw is op afschuwelijke wijze van haar leven beroofd. Met die wetenschap zal het dochtertje de rest van haar leven moeten omgaan. De verdachte bracht door zijn daad onherstelbaar leed en verdriet toe aan alle nabestaanden. Ook maakte hij zijn dochter en omstanders ongevraagd getuige van deze vreselijke daad.

Volgens een psychiater en een psycholoog is bij de verdachte sprake van een ziekelijke stoornis van de geestvermogens, namelijk een autismespectrumstoornis. Ook heeft hij trekken van narcisme en borderline. De kans op herhaling van huiselijk geweld is zeer groot. Om de maatschappij zo goed mogelijk te beschermen, moet de verdachte langdurig en intensief worden behandeld. De rechtbank legt daarom tbs met dwangverpleging op. Daarnaast vindt de rechtbank – net als de officier van justitie eiste – een celstraf van 14 jaar op zijn plaats. Daarbij weegt mee dat de verdachte – gelet op zijn psychische problemen – verminderd toerekeningsvatbaar is.

De zus van het slachtoffer neemt de zorg voor het kind op zich. Zij eiste een schadevergoeding van ruim 350.000 euro voor onder meer opvang en opvoedkosten voor het meisje en voor begrafeniskosten. De volledige berekening van het gederfde levensonderhoud is te complex voor het strafproces. De rechtbank wijst wel alvast een soort van voorschot toe van 100.000 euro. De overige kosten kunnen bij de civiele rechter worden gevorderd. Met de begrafeniskosten en affectieschade moet de verdachte in totaal bijna 140.000 euro aan zijn dochter betalen. Daarnaast moet hij de ouders van het slachtoffer schadevergoedingen betalen van in totaal ruim 65.000 euro.