De auto waarmee de 3 mannen de strafbare feiten pleegden, werd op 14 april 2015 in Zeeland (Noord-Brabant) gestolen. Omdat het voertuig was voorzien van een track and tracesysteem kon snel worden vastgesteld waar de auto zich bevond. Vanaf dat moment stond de auto onder observatie van de politie en volgde de politie de verrichtingen van de mannen tot en met de plofkraak op 23 april 2015 in Maarssen.

Door 2 van de 3 advocaten van de mannen is aangevoerd dat de officier van justitie niet-ontvankelijk in de vervolging was, omdat – kort gezegd – het openbaar ministerie de actie van de mannen had moeten stoppen. De rechtbank volgt de advocaten hierin niet.

Als uitgangspunt acht de rechtbank 18 maanden gevangenisstraf passend voor het plegen van een plofkraak. De rechtbank houdt ook rekening met de professionele wijze waarop de plofkraak is gepleegd. Zo werd er onder meer gebruikgemaakt van een gestolen, zeer snelle auto; werd diezelfde nacht een set kentekenplaten gestolen en op de gestolen auto gemonteerd; werd van tevoren benzine getankt in jerrycans zodat dit tijdens de uitvoering van de plofkraak niet bij een tankstation hoefde te gebeuren en kon worden voorkomen dat er camerabeelden van de daders bij een tankstation zouden worden gemaakt; was er sprake van een zeer ingenieuze vluchtroute; bleek uit de gesprekken in de auto op weg naar en na afloop van de plofkraak dat de 3 mannen grote kennis hadden van de wijze waarop een plofkraak gepleegd wordt en werd de plofkraak binnen 3 minuten gepleegd waarbij sprake was van een duidelijke rolverdeling.

Daarbij komt dat de mannen voor een gevaarzettende situatie hebben gezorgd door gasflessen met acetyleen en zuurstof in een personenauto te vervoeren. Bij een aanrijding hadden de gasflessen tot ontploffing kunnen komen. De mannen handelden bovendien uit puur winstbejag, trokken zich niets aan van de belangen van de slachtoffers en hebben een strafblad.

Ten tijde van de plofkraak waren 2 mannen in afwachting van hun berechting voor soortgelijke feiten. Dat heeft hen er niet van weerhouden tijdens die schorsing van het voorarrest een plofkraak te plegen. Het geeft aan hoe weinig zij zich ervan aantrekken dat ze de maatschappij grote materiële en financiële schade berokkenen. Dat rekent de rechtbank deze verdachten in strafverhogende zin zwaar aan.