De verdachte reed 's nachts met zijn bedrijfsauto in Geffen toen hij een vrouw op haar fiets voorbij zag komen en besloot haar te achtervolgen. Daarbij ontweek de verdachte zelfs obstakels die hij met zijn auto maar nauwelijks kon passeren. Vervolgens drukte hij de vrouw met zijn auto van het fietspad, pakte haar telefoon af en verkrachtte het slachtoffer in een weiland. 

Het slachtoffer stond doodsangsten uit. Het ging om een uitermate schokkende, ingrijpende, beangstigende en vernederende gebeurtenis voor het slachtoffer. Zij hield een posttraumatische stressstoornis over aan de gebeurtenis. Bovendien zorgt dit delict voor gevoelens van angst en onveiligheid in de samenleving, zeker omdat het op een plek gebeurde waar het roepen om hulp geen enkele zin had. De rechtbank acht, vanwege de ernst van het feit, een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van lange duur dan ook op zijn plaats. Bij het bepalen van de straf houdt de rechtbank er anderzijds rekening mee dat de verdachte verminderd toerekeningsvatbaar is. Volgens een psycholoog is er namelijk sprake van een verstandelijke beperking en een stoornis in alcoholgebruik. 

Anders dan de officier van justitie vordert, legt de rechtbank geen voorwaardelijk strafdeel op. De rechtbank kiest voor een zwaardere celstraf met daarnaast een gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel. Hiermee wordt de mogelijkheid gecreëerd om de verdachte na zijn detentie – als dit nodig blijkt – onder toezicht te stellen en te behandelen om zo de kans op herhaling te minimaliseren. Ook kan dan een contact- en gebiedsverbod worden opgelegd.