De verdachte was tussen februari en mei 2018 op verschillende dagen en soms meerdere keren per dag bij de woning van zijn ex-vriendin in Arcen. Hij reed daar met zijn auto langs of ging over een hek achter haar woning staan gluren. In diezelfde periode stak de verdachte de auto van de nieuwe partner van de vrouw in brand. In juni 2018 gooide hij in Nuenen een molotovcocktail bij het kantoorpand van die man naar binnen. De rechtbank oordeelt dat daarbij levensgevaar had kunnen ontstaan. Het kantoor grensde namelijk aan een woning. De bewoners, de ouders van de man, waren op dat moment weliswaar niet aanwezig, maar uit niets blijkt dat de verdachte hiervan op de hoogte was.

Bij het bepalen van de straf houdt de rechtbank er rekening mee dat de impact van het gedrag van de verdachte op de levenssfeer van zijn ex-vriendin, haar partner en hun familie zeer groot is. Zijn gedrag was intimiderend, bedreigend en neigde naar obsessie en was voor alle benadeelden beangstigend. De relatie tussen de verdachte en zijn ex-vriendin is al enige jaren terug verbroken en toch blijft hij haar belagen en intimideren. Dit ondanks meerdere aangiftes, stopgesprekken, gedragsaanwijzingen vanuit het Openbaar Ministerie en een eerdere strafrechtelijke veroordeling. Zeer zorgwekkend is ook dat het niet blijft bij belaging, maar dat de verdachte vanuit zijn wrok is overgegaan tot brandstichting.

Verder weegt de rechtbank mee dat de verdachte de ernst van het door hem aan zijn slachtoffers aangedane leed niet inziet. Hij beseft niet dat zijn gedrag uiterst laakbaar, zeer ongewenst en strafbaar is. Integendeel, de verdachte volhardt stellig in een complottheorie waarin het de slachtoffers zijn die hem juist belagen en die de branden hebben gesticht en in zijn schoenen proberen te schuiven, terwijl daar geen enkele aanwijzing voor is.
De verdachte is door een psychiater en een psycholoog onderzocht, zij stellen dat er geen sprake is van een psychische- of een persoonlijkheidsstoornis. Daarom kan de rechtbank geen maatregel/behandeling opleggen. In plaats daarvan veroordeelt de rechtbank hem tot een langdurige vrijheidsbenemende straf. In het kader van de detentiefasering of de voorwaardelijkheide invrijheidsstelling kan nader worden bekeken met welke maatregelen herhaling kan worden voorkomen.
Naast de celstraf, legt de rechtbank ook een contactverbod op van de maximale duur van 5 jaar. Dit gaat in zodra de straf van de verdachte onherroepelijk is. Ook mag hij in diezelfde periode niet in de buurt van de woning van zijn ex-vrouw, haar nieuwe vriend en diens kantoorpand komen. Daarnaast moet hij schadevergoedingen betalen van in totaal 53.412,04 euro