De man bestelde in een periode van ruim 3 jaar (maart 2013 - juni 2016) bij 14 verschillende bedrijven grote partijen goederen. Hij nam steeds telefonisch, per e-mail en soms in persoon contact op met het bedrijf en maakte zijn belangstelling kenbaar voor onder meer zeep, koffie, handschoenen, naaimachines, energiedrankjes en kaarsen. Vervolgens sprak de man een verkoopprijs af.  De goederen die de man had afgenomen werden helemaal niet of slechts voor een deel betaald.
De rechtbank veroordeelt de man ook voor valsheid in geschrift. Zo vervalste hij op grote schaal betalingsbewijzen die hij vervolgens gebruikte om bij zijn leveranciers de indruk te wekken dat hij voor de bestelde goederen had betaald. Hij maakte eveneens 3 fictieve overeenkomsten op tussen hemzelf en het Openbaar Ministerie waarin wordt vermeld dat er een vergoeding is vastgesteld. De man is met zo’n overeenkomst naar de bank gegaan. Bovendien vervalste hij een aantal medische stukken en gaf hij deze aan zijn advocaat om een verzoek tot schorsing van zijn voorlopige hechtenis in deze strafzaak te onderbouwen.
De rechtbank heeft de man vrijgesproken van oplichting van een viertal bedrijven.

Volgens de officieren van justitie was de vrouw van de verdachte medeplichtig aan flessentrekkerij. Zij zou haar man hebben geholpen door bedrijven op haar naam te zetten en bankrekeningen te openen. Ook zou zij volgens de officieren ruim 92.000 euro hebben witgewassen en voldeed zij niet aan de boekhoudplicht en de inlichtingenverplichtingen toen een van de bedrijven failliet ging waarvan zij op papier bestuurder was.

Volgens de rechtbank heeft het Openbaar Ministerie niet het bewijs geleverd dat de vrouw wist dat haar partner strafbare feiten aan het plegen was. Ook is niet bewezen dat zij wist dat de 92.000 euro crimineel geld was. De rechtbank spreekt haar daarom vrij van beide verwijten. Wel had zij de curator de boekhouding van haar bedrijf moeten geven voor de afwikkeling van het faillissement. Dat is een strafbaar feit en daar veroordeelt de rechtbank haar voor.

Bij het bepalen van de straf van de man houdt de rechtbank rekening met het raffinement en de brutaliteit waarmee hij te werk ging en met zijn gewetenloosheid en onverbeterlijkheid. De rechtbank rekent het hem zeer aan dat hij steeds alleen oog had voor zijn eigen belangen.
De man bracht de gedupeerde bedrijven ernstige financiële schade toe. De geleden schade bedraagt in totaal ruim 2 miljoen euro, en het is maar zeer de vraag of de bedrijven deze schade ooit volledig vergoed zullen krijgen.
Al met al vindt de rechtbank een lange vrijheidsstraf op z’n plaats. Wel houdt de rechtbank er rekening mee dat de man volgens een psychiater en een psycholoog aan een ziekelijke stoornis en een gebrekkige ontwikkeling van zijn geestvermogens lijdt.
De gedupeerde bedrijven dienden bij de strafrechter verzoeken in voor een schadevergoeding. Maar omdat de behandeling van die vorderingen te complex is voor een strafprocedure, verwijst de rechtbank de bedrijven door naar de burgerlijke rechter.