De twee politieagenten zagen in oktober 2020 's avonds laat een aangereden das op de N270 ter hoogte van Nuenen liggen. Ze stopten hun auto op de rechterrijstrook, zetten de zwaailichten aan en stapten vervolgens uit om het aangereden dier weg te halen. Zo'n twee minuten later botste de Helmonder zonder zichtbaar te remmen met zijn auto achterop de politiewagen. De agent die aan de achterkant van zijn auto stond, raakte bekneld tussen beide voertuigen en kwam te overlijden. De andere agent, die vóór de politiewagen stond, raakte zwaargewond.

Volgens de verdediging was er geen sprake van een ernstige overtreding van de verkeersregels; het zou gaan om een inschattingsfout. De verdachte zag de zwaailichten op enig moment, maar dacht dat de politieauto aan het rijden was en wisselde daarom niet van rijbaan. Dat de auto op de rechterrijstrook stilstond, zorgde volgens de advocaat voor een gevaarlijke verkeerssituatie. Het verwijt van de officier van justitie dat hij bezig was met zijn mobiele telefoon tijdens het autorijden, betwist de bestuurder niet. Volgens de verdediging is echter niet vast te stellen of de man de inschattingsfout hierdoor maakte. De verdachte zou vlak voor het ongeluk alleen een app hebben geopend.

De rechtbank gaat niet mee in dit verhaal van de verdediging. De waarschuwingslichten waren vanaf ongeveer een kilometer afstand te zien. De man had dan ook voldoende tijd om te reageren, maar deed dit niet. Volgens de rechtbank is hij daarmee schuldig aan het ongeval. Dat andere weggebruikers de situatie ook als gevaarlijk bestempelden, maakt dit niet anders. Zeker niet omdat zij wel tijdig reageerden en de stilstaande politieauto links passeerden.

Bovendien staat voor de rechtbank vast dat de man roekeloos reed. Niet alleen het allerlaatste moment voor het ongeval moet worden bekeken, maar het volledige rijgedrag van de verdachte gedurende zijn autorit, en met name de laatste 45 seconden. Vanaf dat punt kon hij de zwaailichten van de politieauto immers zien. Uit de bewijzen blijkt dat de bestuurder, nadat hij van zijn werk vertrok, een vechtsportwedstrijd aanzette op zijn telefoon. Na afloop stuurde hij drie WhatsApp-berichten over de uitslag. De rechtbank gaat er vanuit  dat de man rond dat moment de zwaailichten moet hebben gezien. Vervolgens was hij nog bezig met Instagram en opende hij opnieuw een chat in WhatsApp. De man deed dit terwijl hij ongeveer 80 km/uur reed, op een onverlichte weg.
De rechtbank stelt daarmee vast dat de man tijdens de rit voortdurend met zijn telefoon bezig was en zijn aandacht niet of onvoldoende bij de weg en het overige verkeer had. Dit is zeer onverantwoordelijk rijgedrag dat de rechtbank kwalificeert als roekeloos.

Door het noodlottige ongeval is de nabestaanden onherstelbaar leed aangedaan. Ook de zwaargewonde agent heeft nog dagelijks last van de fysieke en mentale gevolgen van het ongeval. Volgens de rechtbank veroorzaakte de verdachte dit alles met zijn zeer onverantwoorde rijgedrag. Dat hij deze gevolgen zelf nooit heeft gewild, maakt dit niet anders. De man maakte zelf de keuze om tijdens het rijden bezig te zijn met zijn mobiele telefoon. Verder weegt mee dat hij, zoals hij op de zitting heeft aangegeven, ook zelf gebukt gaat onder het gebeurde, dat hij mogelijk zijn baan verliest en dat hij onder meer een EMDR-therapie heeft gevolgd.

De rechtbank is zich ervan bewust dat geen enkele straf het leed van de nabestaanden en de gevolgen voor de zwaargewonde agent zal kunnen verzachten of wegnemen. Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank vergelijkbare gevallen bekeken. Daarbij merkt de rechtbank op dat de geëiste straf door de officier van justitie te hoog is. De rechtbank legt een celstraf op van 8 maanden, waarvan 6 maanden voorwaardelijk, om de verdachte ervan te weerhouden dat hij opnieuw de fout ingaat. Daarnaast krijgt hij een maximale taakstraf en is hij 3 jaar zijn rijbewijs kwijt. Met dit alles moet ook voor andere weggebruikers duidelijk zijn dat het vasthouden (en gebruiken) van een mobiele telefoon tijdens het autorijden zeer strafwaardig rijgedrag is.