De verdachte hackte in 2015 de server van Telenet en kwam zo aan het e-mailaccount van de directeur van een Belgisch bedrijf. Zo kwam hij aan facturen en offertes van het bedrijf, dat op het punt stond vliegtuigonderdelen te verkopen aan een bedrijf in Jordanië. De verdachte benaderde de koper, deed zich daarbij voor als de Belgische directeur en gaf aan dat zijn e-mailadres was veranderd. Naar de echte directeur deed hij zich voor als vertegenwoordiger van het bedrijf uit Jordanië; hiervoor had hij een e-mailadres aangemaakt. In dat nieuwe e-mailadres had hij oude mails ‘geknipt en geplakt’, zodat niet opviel dat het e-mailadres waarmee hij berichten stuurde anders was dan dat van de echte vertegenwoordiger.

De verdachte veranderde vervolgens op 4 facturen het bankrekeningnummer van het Belgische bedrijf in het nummer van zijn eigen bankrekening. Het bedrijf uit Jordanië stortte een bedrag van ruim 560.000 euro op die rekening. Nadat de verdachte het geld binnen had, maakte hij dit naar meerdere op zijn naam gestelde bankrekeningen over. Vanaf die rekeningen sluisde hij een deel van het bedrag door naar in totaal 26 personen, onder wie een aantal familieleden. Zij ontvingen telkens zo’n 10.000 euro, mochten daar 1.000 à 1.500 euro van houden en de rest moesten ze contant aan de verdachte geven.
Later probeerde de verdachte dezelfde modus operandi nog 2 keer, maar in die gevallen werd het bedrog op tijd opgemerkt en bleef het bij het vervalsen van facturen.

De verdachte ontkent zijn betrokkenheid bij de delicten en stelt dat een tweetal Russen hierachter zou moeten zitten. Deze Russen zou hij via een Russische vriendin hebben leren kennen. Voor dit alternatieve scenario is volgens de rechtbank echter geen enkel aanknopingspunt in het dossier te vinden. De rechtbank verwerpt dit verweer dan ook.

De verdachte heeft op zeer planmatige, gewiekste en doortrapte wijze 2 bedrijven opgelicht. Om het buitgemaakte geld 'veilig te stellen' zocht hij een groot aantal personen (die in geldnood verkeerden) en betrok deze bij zijn criminele activiteiten. Dit rekent de rechtbank hem aan. Vervolgens probeerde de verdachte nogmaals een dergelijke constructie van oplichting uit te voeren. Wat de rechtbank ook zeer verwerpelijk vindt, is dat de verdachte zich - nadat een en ander aan het licht kwam - nogmaals als directeur van het opgelichte bedrijf voordeed en uit diens naam een e-mail naar het Openbaar Ministerie stuurde. In die e-mail geef hij aan dat hij zijn geld terug had en de aanklacht wilde intrekken. Daarmee toonde de verdachte dat hij geen enkel berouw of spijt heeft van zijn daden. Hij denkt alleen aan zichzelf. De rechtbank vindt een langdurige celstraf daarom op z’n plaats. Daarnaast moet de verdachte de bedrijven uit België en Jordanië schadevergoedingen betalen van in totaal ruim 620.000 euro.