De verdachte was die dag met zijn vriendin, zus en moeder in een woning in Oss. Het slachtoffer en zijn zoon kwamen daar ook naartoe. Voor de woning kregen zij ruzie met elkaar en ontstond een vechtpartij tussen de verdachte, het slachtoffer en zijn zoon. Op enig moment pakte de verdachte een vuurwapen en schoot in het bovenbeen van de man.

De verdachte geeft toe dat hij met het wapen schoot, maar verklaarde dat hij zich er niet van bewust was dat het pistool was doorgeladen. Hij droeg het wapen bij zich om de man en zijn zoon, met wie hij een conflict had, af te schrikken. Volgens zijn advocaat is er geen sprake van een poging tot doodslag. De verdachte richtte namelijk bewust op de grond en daarom was de kans dat hij de man in zijn been  of zelfs in een slagader zou raken, zeer klein. Daarnaast was er volgens de advocaat sprake van zelfverdediging, omdat de verdachte werd aangevallen en aan de verliezende hand was.

De rechtbank oordeelt dat er wel degelijk sprake is van een poging tot doodslag. De verdachte wist dat er kogels in het vuurwapen zaten en dat er geen veiligheidspal op zat. Ondanks dat hij een ongeoefend schutter is, haalde hij toch in een stressvolle en hectische situatie het wapen tevoorschijn. Hij richtte het vuurwapen in de richting van het slachtoffer - dat op slechts enkele meters afstand stond - en legde zijn vinger op de trekker. Dit alles maakt dat er een aanzienlijke kans bestond dat het vuurwapen zou afgaan, dat er een vitaal orgaan van het slachtoffer geraakt zou worden en dat hij zou overlijden.

Het beroep op noodweer volgt de rechtbank niet. Er was weliswaar sprake van een situatie waarin de verdachte zich mocht verdedigen, maar hij deed dit buiten proporties door met een vuurwapen op een ongewapende tegenstander te schieten. De rechtbank houdt er bij het bepalen van de straf wel rekening mee dat er sprake was van situatie waarin de verdachte zich mocht verdedigen en dat er een conflict bestond tussen de verdachte en het slachtoffer. Daarbij komt dat hij niet de bedoeling had om het slachtoffer te doden.

Naast de celstraf van 2 jaar moet de verdachte ook een schadevergoeding van 5.520 euro betalen aan het slachtoffer.