De verdachte deelde in november 2019 tijdens een festival in Eindhoven met zijn vuist een stomp uit aan een man. Het slachtoffer brak daarbij zijn oogkas, jukbeenderen en neus en liep blijvende oogschade op aan één oog waardoor hij blind is.

Volgens de verdediging moet de verdachte worden vrijgesproken. Hij deelde inderdaad één slag uit met zijn vuist, maar er kan niet worden vastgesteld hoe hard de verdachte sloeg en ook niet dat hij doelbewust mikte op het oog van het slachtoffer. Daarnaast zou hij hebben gehandeld uit noodweer. Volgens de verdediging werd een vriend van de verdachte aangevallen en wilde de verdachte hem beschermen tegen dit onmiddellijk dreigende geweld. Het geven van één klap zou redelijk zijn in die situatie.

De rechtbank oordeelt anders. De verdachte gaf onverwachts een stomp in het gezicht van het slachtoffer, die de klap niet zag aankomen en zich dus niet kon verweren. Dat de klap met kracht werd gegeven, blijkt uit het forse letsel. Volgens de rechtbank was er een aanmerkelijke kans dat zo’n harde klap, in het gezicht, zou leiden tot zwaar letsel bij het slachtoffer. Zeker omdat de verdachte een getraind vechtsporter is.

Ook was geen sprake van een noodweersituatie. De verdachte verklaarde dat hij zijn vriend een klap op de borst van het latere slachtoffer zag geven, maar dat die man daar niet op reageerde. Dat er anderen om hem heen stonden die een agressieve lichaamstaal hadden is in juridische zin onvoldoende om te spreken van een situatie waarin de verdachte een klap mocht uitdelen. Het slachtoffer en zijn vrienden maakten immers geen aanstalten om daadwerkelijk aan te vallen. En als de verdachte al een reden had gehad om in te grijpen, had hij ook zijn vriend weg kunnen trekken of het slachtoffer een duw kunnen geven.

De rechtbank zocht bij het bepalen van de straf aansluiting bij landelijke oriëntatiepunten. In het geval van een zware mishandeling zonder gebruik van een wapen, met dergelijke zeer zwaar letsel, is een celstraf van 8 maanden de richtlijn en ziet de rechtbank geen aanleiding om daarvan af te wijken. Uit het dossier blijkt dat de verdachte zijn leven goed op orde heeft en dat dit voorval kennelijk moet worden gezien als een eenmalige misstap. Bovendien toont hij zich bereid de schade van het slachtoffer te vergoeden en is er volgens de rechtbank geen sprake geweest van opzet om het slachtoffer zwaar letsel toe te brengen. Daarom legt de rechtbank van deze 8 maanden celstraf wel een deel van 2 maanden voorwaardelijk op.