De 31-jarige medeverdachte wordt vrijgesproken. Daarbij speelt een rol dat hij niet als bestuurder optrad en dat niet kan worden vastgesteld dat hij wist dat er drugsafval in de vrachtwagen zat.

Anders dan de officier van justitie, acht de rechtbank niet bewezen dat beide mannen schuldig zijn aan het lozen van drugsafval op een andere locatie in Weert.  Dat het op die locatie aangetroffen afval sterke overeenkomsten vertoont met het op het bospad aangetroffen afval en dat er op verplaatsbaar materiaal, een handschoen, DNA is aangetroffen dat mogelijk toebehoort aan de 34-jarige bestuurder dan wel dat matcht met het DNA-profiel van de 31-jarige passagier, is volgens de rechtbank onvoldoende om tot een bewezenverklaring te komen.

Bij het bepalen van de straf houdt de rechtbank er onder meer rekening mee dat de 34-jarige verdachte eerder is veroordeeld voor drugsgerelateerde delicten en dat hij tijdens de proeftijd van die veroordeling weer de fout is ingegaan.
De verdachte moet het verhuurbedrijf van de vrachtwagen waarin hij reed een schadevergoeding betalen van ruim duizend euro.