De man en vrouw maakten zich 10 jaar lang schuldig aan het niet voldoen van hun informatieverplichting naar de fiscus. Zij hadden een deel van hun vermogen op een Luxemburgse bankrekening staan; daardoor bleef dit buiten het zicht van de Belastingdienst. Op vragen van de Belastingdienst hebben de man en vrouw consequent ontkend dat er een rekening en vermogen was. De Belastingdienst kon daardoor geen belasting heffen.

Bij het bepalen van de straffen weegt de rechtbank onder meer mee dat fiscale fraude kan leiden tot verdere verzwaring van de belastingdruk voor belastingplichtigen. Handelingen als deze dragen bij aan de ondermijning van de belastingmoraal. De rechtbank rekent dit de verdachten aan. Daarnaast weegt de rechtbank de gevorderde leeftijd van de verdachten mee en de financiële problemen waarmee zij nu te maken hebben.

De rechtbank legt de voorwaardelijke gevangenisstraf in deze zaken niet op uit het oogpunt van preventie, maar om de ernst van de feiten tot uiting te brengen en een waarschuwing af te geven aan andere (potentiële) fiscale weigeraars.