De verdachte regelde een woning waar de vrouwen verbleven en hun werk konden doen. Hij liet advertenties plaatsen op websites, gaf de vrouwen instructies en onderhield contacten met de klanten. Het geld dat de vrouwen met hun prostitutiewerk verdienden, moesten ze volledig aan de verdachte geven. Hij hield de vrouwen onder controle door ze voortdurend te bellen en toezicht te houden op hun werk. Ook mishandelde hij de slachtoffers door ze te slaan, bij hun keel vast te pakken en te wurgen. Daarnaast dreigde hij hun familie te doden als ze niet deden wat hij zei. Op deze manier dwong de verdachte beide kwetsbare vrouwen om enkele maanden voor hem te werken.

Bij het bepalen van de straf houdt de rechtbank er rekening mee dat de psychische gevolgen van deze vergaande en ontluisterende manier van uitbuiting voor de slachtoffers groot zijn. Daarbij komt dat de verdachte op geen enkele manier liet merken dat hij het verwerpelijke van de delicten inziet. Ook is hij al eerder voor onder meer mensenhandel veroordeeld. 

Volgens de rechtbank is er een reële kans op herhaling als de verdachte zonder behandeling terugkeert in de maatschappij. Daarbij komt dat hij met psychische problemen kampt. Tijdens zijn opname in het Pieter Baan Centrum (PBC) weigerde de verdachte weliswaar mee te werken aan een onderzoek door gedragsdeskundigen, maar de psychiater en psychologen konden door observatie wel concluderen dat er sprake is van een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Daarom krijgt de verdachte – naast een celstraf van vier jaar – tbs met dwangverpleging. Ook moet hij de slachtoffers schadevergoedingen betalen van ruim 74.000 euro, onder meer vanwege de inkomsten die bij afpakte.