De rechtbank is het met de officier van justitie en de verdediging eens dat er onvoldoende bewijs is dat de verdachte probeerde de verpleegkundigen zwaar lichamelijk letsel toe te brengen. Ook was het schoppen tegen de benen van de verpleegkundige door de verdachte niet zo heftig dat er kans op zwaar lichamelijk letsel was. Daarom wordt de verdachte vrijgesproken van een poging tot zware mishandeling.

De rechtbank oordeelt dat tbs met dwangverpleging niet proportioneel en dus niet passend is, onder meer omdat tijdens de zitting bleek dat de verdachte op korte termijn in een klinische setting gedwongen behandeld gaat worden. Ook zijn de gepleegde feiten van relatief geringe ernst. Hiertoe weegt mee dat tbs moet worden beschouwd als een ultimum remedium.
Dat de rechtbank geen tbs oplegt, betekent niet dat de verdachte geen straf verdient. Bij het bepalen van de hoogte van de straf houdt de rechtbank er naast deze omstandigheden onder meer rekening mee dat de bedreiging en het geweld een grote indruk op de slachtoffers heeft gemaakt. Ook weegt mee dat de verdachte verminderd toerekeningsvatbaar is vanwege zijn schizofrenie.