De verdachte en de jonge vrouw reisden in juli 2018 samen naar China. Tijdens de reis zat hij op meerdere momenten ongewenst aan haar borsten en billen. Toen ze bij zijn grootouders logeerden en samen in één bed lagen probeerde hij de slapende vrouw te verkrachten.
In maart 2018 randde de verdachte een studente aan in de lift van een school in Eindhoven. Hij streelde over haar billen en ging met zijn hand naar de binnenkant van haar bovenbeen.
Een jaar eerder randde de verdachte een minderjarig meisje aan dat hij via social media leerde kennen. Toen ze met elkaar afspraken in Arnhem raakte hij haar borsten en billen aan.

De officier van justitie stelt dat de verdachte verantwoordelijk is voor nog een reeks zedendelicten. Zo zou de verdachte in zijn woning een jonge vrouw hebben verkracht en op een ander moment een andere jonge vrouw hebben aangerand, die samen met een vriendin in de woning van de verdachte was. De rechtbank oordeelt kort gezegd dat er onvoldoende bewijs is dat er sprake was van dwang. In juni 2019 zou hij tijdens een omhelzing een jonge vrouw hebben aangerand door zijn geslachtsdeel tegen haar aan te duwen. Er is onvoldoende bewijs dat dit is gebeurd. Ook spreekt de rechtbank de verdachte vrij van aanranding van een jonge vrouw die in oktober 2017 meerdere keren werd betast tijdens een busrit. Er is geen doorslaggevend bewijs dat de verdachte deze onbekende man was. Tot slot raakte de verdachte in 2019 de blote buik van een slapende vrouw aan. De verdachte gaf dit ook toe. De rechtbank vindt dit gedrag uiterst vreemd en ongepast, maar er is daarbij niet zonder meer sprake van aanranding.

De zedendelicten vormen een ernstige inbreuk op de lichamelijke integriteit en de persoonlijke levenssfeer van de 3 slachtoffers. Hij liet zich leiden door zijn eigen lustgevoelens en hield geen rekening met de gevoelens van de slachtoffers. Zij worden nog vaak geconfronteerd met de psychische gevolgen. De rechtbank neemt dit de verdachte zeer kwalijk, zeker omdat het erop lijkt dat hij niet beseft wat hij de vrouwen heeft aangedaan.
Volgens deskundigen is er sprake van onder meer een autismespectrumstoornis en is de verdachte verminderd toerekeningsvatbaar. De rechtbank weegt dit mee bij het bepalen van de straf. Omdat er een grote kans op herhaling is, vindt de rechtbank het noodzakelijk dat de verdachte wordt behandeld voor zijn problematiek. Hij moet daarom meewerken aan een ambulante behandeling en aan begeleid wonen of maatschappelijk opvang. Ook krijgt hij een meldplicht bij de reclassering.