Volgens de officier van justitie zou de verdachte in augustus 2012 een derde jongen hebben betast. De jongen was erg (slaap)dronken op het moment dat de handelingen zouden zijn gepleegd, heeft weinig bewuste herinneringen aan het moment en heeft niet gezien door wie dit is gedaan. Bovendien ontkent de verdachte dat hij iets heeft gedaan en waren er geen getuigen van het vermeende voorval. De rechtbank oordeelt dan ook dat er onvoldoende bewijs is en spreekt de man vrij van dit feit.
De rechtbank weegt bij het bepalen van de straf mee dat de verdachte de normale en gezonde seksuele ontwikkeling van 2 jongens heeft doorkruist. Ondanks dat het in beide gevallen een relatief klein voorval leek, hebben de gebeurtenissen tot op heden een grote impact op de slachtoffers. De verdachte stond kennelijk niet stil bij het effect van zijn gedrag op de jongens en heeft zijn eigen seksuele gevoelens vooropgesteld. Voor de slachtoffers is het een bedreigende situatie geweest waaraan ze zich door het plotse karakter niet konden onttrekken. Gelet op die handelwijze en het grote leeftijdsverschil met zijn slachtoffers wist de verdachte dat de jongens weinig weerbaar waren. De rechtbank rekent hem dit dan ook aan.