De verdachte ging op 9 januari 2025 kort na middernacht met twee anderen achter het slachtoffer aan en schoot tijdens de achtervolging twee keer met een vuurwapen. Volgens de officier van justitie was er sprake van een poging tot liquidatie. De rechtbank vindt dit zeker geen onaannemelijk scenario, maar kan dit op basis van het strafdossier niet zonder twijfel vaststellen. In het dossier zit namelijk geen enkel bewijs waaruit blijkt wat de intentie was van de verdachte. Zelf zweeg hij hierover bij de politie en tijdens de behandeling van zijn strafzaak bij de rechtbank legde hij een ongeloofwaardige verklaring af. Ook is op camerabeelden niet duidelijk genoeg zichtbaar of de verdachte gericht op het slachtoffer heeft geschoten.

Nu de rechtbank niet kan vaststellen dat de verdachte van plan was om het slachtoffer om het leven te brengen, wordt hij vrijgesproken van een poging tot moord of doodslag. Wel staat vast dat de verdachte zich schuldig maakte aan een doodsbedreiging. Hij rende met twee anderen achter het slachtoffer aan en vuurde tweemaal met een wapen in de nabijheid van het slachtoffer. Onder die omstandigheden kon het slachtoffer denken dat hij om het leven zou worden gebracht.

De verdachte was op het moment van het delict nog niet volwassen, daarom wordt hij als minderjarige veroordeeld. De rechtbank kijkt in zo'n geval veel meer naar het voorkomen van herhaling, en dus naar de ontwikkeling van een verdachte, dan alleen naar het afstraffen. Volgens de wet kan een minderjarige maximaal 24 maanden jeugddetentie krijgen. De rechtbank legt de verdachte in dit geval acht maanden jeugddetentie op. Omdat hij volgens een psycholoog en een psychiater een antisociale persoonlijkheidsstoornis met narcistische trekken heeft en er zonder behandeling een grote kans op herhaling is, krijgt de verdachte ook een PIJ-maatregel (ook wel 'jeugd-tbs'). Op die manier moet de kans op herhaling na zijn detentie maximaal worden beperkt.