Gelet op de ernst van de ontuchtzaak, kan de rechtbank niet anders dan een celstraf opleggen. Een groot deel hiervan, namelijk 177 dagen, is echter voorwaardelijk. Dit betekent dat de verdachte niet terug hoeft naar de gevangenis omdat hij de andere 3 dagen al in verzekering doorbracht. De rechtbank vindt een voorwaardelijke straf noodzakelijk om de verdachte ervan te weerhouden opnieuw strafbare feiten te plegen. Ook dient dit als stok achter de deur zodat hij een behandeling ondergaat voor het vinden en accepteren van zijn identiteit. Omdat niet kan worden volstaan met het opleggen van deze grotendeels voorwaardelijke celstraf, krijgt de verdachte ook de maximale taakstraf. Verder mag hij geen contact meer hebben met de jongen met wie hij afsprak en mag hij niet in de buurt van diens woning komen.