De verdachte probeerde tussen januari en mei vorig jaar 3 minderjarige leerlingen van wie hij leraar en mentor was, over te halen naaktfoto’s van zichzelf naar hem te sturen via WhatsApp. Ook probeerde hij ze te verleiden seksuele handelingen met hem te verrichten. De leerlingen zouden in ruil hiervoor hogere cijfers krijgen. De leerlingen spraken hierover met elkaar en vonden dat de verdachte ongepaste seksuele diensten van hen verlangde. Zij hebben de verdachte daar ook op gewezen en zijn niet ingegaan op zijn verzoeken. Vervolgens hebben de leerlingen melding gemaakt bij de schoolleiding van de app-conversatie met hun mentor. Toen het voor de verdachte duidelijk werd dat de leerlingen niet op zijn aanbod wilden ingaan, heeft hij de leerlingen verzocht de over en weer verstuurde berichten uit hun telefoon te verwijderen. Ook zelf verwijderde hij de berichten.
Naast dit delict, had de verdachte 5 foto’s en 4 filmpjes met kinderpornografische afbeeldingen op zijn telefoon staan en heeft hij 8 (deels dezelfde) afbeeldingen van onder meer een leerling van zijn school verspreid.

De verdachte heeft misbruik gemaakt van de omstandigheid dat hij de leraar en mentor was van de jonge leerlingen. De rechtbank rekent het de verdachte zwaar aan dat hij het vertrouwen van die leerlingen, de ouders en de schoolleiding ernstig heeft beschaamd. Ook heeft hij zonder aarzelen een compromitterende foto van een leerling van zijn school verspreid. Die leerling had nooit bedoeld en niet gewild dat die foto op het internet zou gaan circuleren. Het aantal afbeeldingen van kinderporno dat de verdachte in zijn bezit had en heeft verspreid is weliswaar relatief gering, maar hij is hiermee wel medeverantwoordelijk voor alle kwalijke gevolgen omdat zijn handelen heeft bijgedragen aan de instandhouding van de vraag naar kinderporno. Ook houdt de rechtbank er rekening mee dat de verdachte maar in beperkte mate verantwoordelijkheid neemt voor zijn daden en het door hem aan anderen aangedane leed kennelijk niet inziet. De rechtbank rekent hem de delicten verminderd toe. Volgens een psychiater en een psycholoog lijdt de verdachte namelijk aan een ziekelijke stoornis van de geestvermogens waardoor hij minder in staat was zijn wil te bepalen.
Om de kans op herhaling te verkleinen, koppelt de rechtbank een aantal bijzondere voorwaarden aan de voorwaardelijke celstraf. Die komen er kort gezegd op neer dat de verdachte zich voor zijn problematiek moet laten behandelen. Omdat het volgens de deskundigen waarschijnlijk een langdurig behandeltraject zal worden, is een onvoorwaardelijke celstraf langer dan het voorarrest niet wenselijk. Hiermee zou de noodzakelijke behandeling worden uitgesteld en het risico ontstaan dat de motivatie van de verdachte voor het volgen en afmaken van die behandeling zal afnemen. In plaats daarvan legt de rechtbank daarom een aanzienlijke taakstraf op.