Volgens een psychiater en een psycholoog kampt de verdachte met een autismespectrumstoornis en een parafiele stoornis (exhibitionisme) en is hij licht verstandelijk beperkt/zwakbegaafd. Zonder behandeling verwachten de deskundigen dat er een grote kans op herhaling is. De rechtbank vindt dan ook dat een intensieve, klinische en langdurige behandeling noodzakelijk is en legt opnieuw tbs met voorwaarden op. De verdachte moet zich in een forensisch kader laten behandelen aan zijn psychische problemen, zodat er niet alleen aandacht is voor zijn stoornissen maar dat er in zijn behandeling ook aandacht is om de kans op herhaling te beperken. De verdachte (die beide delicten direct heeft bekend) staat achter de over hem uitgebrachte adviezen en wil zelf ook graag terug naar een gesloten afdeling.
De aard en ernst van de delicten baren de rechtbank ernstig zorgen gelet op de justitiële voorgeschiedenis van de verdachte en de rapportages van de deskundigen over zijn huidige situatie. Het is op dit moment niet te voorzien of de verdachte na afloop van de tbs met voorwaarden (na maximaal 9 jaar) veilig terug de maatschappij in kan. De rechtbank legt daarom ook een gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel op. Dit betekent dat de verdachte na zijn tbs ook nog onder toezicht en/of behandeling kan worden gesteld.
