De verdachte was ’s avonds in zijn auto op weg naar huis. Toen hij in Mierlo een gelijkwaardige kruising naderde, reed hij met een snelheid van tussen de 83 en 85 km/h waar 50 km/h is toegestaan. Op het kruispunt schepte hij een van rechts komende fietser. Het 34-jarige slachtoffer overleed aan de gevolgen van die aanrijding.
Zonder afbreuk te doen aan de ernst van de overtredingen en de gevolgen hiervan, oordeelt de rechtbank - anders dan de officier van justitie - dat er geen sprake is van de juridisch zwaarste gradatie ‘roekeloos’ of ‘zeer onvoorzichtig en/of onoplettend’ rijgedrag. Wel reed de verdachte volgens de rechtbank aanmerkelijk onvoorzichtig en/of onoplettend.

Bij het bepalen van de straf houdt de rechtbank er rekening mee dat de verdachte met een te hoge snelheid reed en geen voorrang verleende aan de fietser. Dit, terwijl hij bekend is met de plaatselijke verkeerssituatie en met de geldende verkeersregels. In de ogen van de rechtbank is dit onbegrijpelijk. Met zijn rijgedrag ontnam hij het leven van een ander. Het leed dat de verdachte aan de nabestaanden toebracht is onbeschrijflijk groot en zeer ingrijpend. De rechtbank realiseert zich dat een straf - in welke vorm dan ook - dit verlies en verdriet niet kan compenseren. 

De rechtbank weegt mee dat de verdachte vaker snelheidsovertredingen beging. Eén van die overtredingen was bovendien zo hoog dat die tot een strafbeschikking leidde. De rechtbank maakt hieruit op dat de verdachte lichtvaardig omgaat met verkeersregels, in het bijzonder de snelheidsregels, en daar kennelijk lak aan heeft. Dit baart de rechtbank zorgen. Daarnaast weegt mee dat de verdachte verder moet leven met het besef dat door zijn schuld iemand is overleden, dat hij het hier moeilijk mee heeft en dit verkeersongeval en de gevolgen daarvan zelf ook niet heeft gewild. De rechtbank is al met al van oordeel dat een zwaardere straf dan het uitgangspunt voor soortgelijke delicten op z’n plaats is. De verdachte krijgt daarom de maximale taakstraf en een rijontzegging van 18 maanden, waarvan 6 maanden voorwaardelijk. Dit voorwaardelijke deel legt de rechtbank op om de verdachte ervan te weerhouden opnieuw de fout in te gaan.